جرنل تنهنجي ڦٽي آ
جرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي، ڪرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي،
سنڌين تنهنجي پاڙ پٽڻ لئه، سِٽا اهڙي سَٽي آهي.
ناٿن شاهه نوشهرو مورو، دلبر دادو هالا آهن،
جڳ سڄي ۾ منهنجي جوڌن، جا اڄ نيڪيون نالا آهن،
رت سان رڱي ريٽي ڪئي اڄ، گهوٽن گِهٽي گِهٽي آهي.
جرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي، ڪرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي،
سنڌين تنهنجي پاڙ پٽڻ لئه، سِٽا اهڙي سَٽي آهي.
ڇپر جهڙيون ڇاتيون تاڻي، ڇرجي پيا ڏس ڇورا آهن،
جابر جرنل مارڻ ڪارڻ، گس گس تي اڄ گهورا آهن،
فاتح آهن فتح انهن جي، سورج وانگر چِٽي آهي.
جرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي، ڪرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي،
سنڌين تنهنجي پاڙ پٽڻ لئه، سِٽا اهڙي سَٽي آهي.
سانگا ڇڏيا سِسِين جا جن، گوليون تن کي ڇا ته ڪنديون ڙي،
موت سان جيڪي مَلهه وڙهن پيا، فوجون تن کي ڇا ته ڪنديون ڙي،
تنهنجي رئفل تنهنجي گولي، تن لئه ڏَڪر اِٽي آهي،
جرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي، ڪرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي،
سنڌين تنهنجي پاڙ پٽڻ لئه، سِٽا اهڙي سَٽي آهي.
کرڙي روپا ماڙي شورا پُل ۽، آهي مياڻي جن جي،
بينظير بختاور ۽ ٻاگهي، اختر نياڻي جن جي،
مٿا جن نه مِٺا ڪيا، تن ماڻهن جي هيءَ مِٽي آهي،
جرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي، ڪرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي،
سنڌين تنهنجي پاڙ پٽڻ لئه، سِٽا اهڙي سَٽي آهي.
توکان وير به وٺڻا آهن، تنهنجا پير به پٽڻا آهن،
سنڌڙيءَ جا سرواڻ سگهارا، هاڻي نه هرگز هٽڻا آهن،
ٻار، ٻُڍي ۽ جوان جي يارو، ٻڌي ٻِٽي ٻِٽي آهي،
جرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي، ڪرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي،
سنڌين تنهنجي پاڙ پٽڻ لئه، سِٽا اهڙي سَٽي آهي.
هوشو هيمون دولهه دودا، مانجهي مڙس مٿير متارا،
دشمن کي هڪڙي ئي ڌڪ سان، ڏيکاريندا ڏينهن جا تارا،
وارا نيٺ ڄمارا آهن، ڳالهه سا چِٽي پِٽي آهي،
جرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي، ڪرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي،
سنڌين تنهنجي پاڙ پٽڻ لئه، سِٽا اهڙي سَٽي آهي.
اُوچي ڳاٽ ڏهيسر آيا، جيئن سهائي تي پروانا،
ڪفن ٻڌي اڄ سر سان نِڪتا، آزاديءَ جا هي مستانا،
ڪڏهن نه ٽٽندي هن مٽيءَ سان، اُها مائٽي مِٽي آهي،
جرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي، ڪرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي،
سنڌين تنهنجي پاڙ پٽڻ لئه، سِٽا اهڙي سَٽي آهي.
سڏ ۾ جيڪو سڏ نه ڏيندو، رَت سان جيڪو رَت نه ڏيندو،
سنڌڙيءَ تي هن سخت گهڙيءَ ۾، جيڪو سر ۽ سَت نه ڏيندو،
اهڙي ڪوڙي ڪانئر سان ير، پنهنجي ڪِٽي ڪِٽي آهي،
جرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي، ڪرنل تنهنجي ڦِـٽي آهي،
سنڌين تنهنجي پاڙ پٽڻ لئه، سِٽا اهڙي سَٽي آهي.
(ايم.آر.ڊي. جي 83 واري جدوجهد ۾ گرفتاري دوران سينٽرل جيل حيدرآباد ۾ لکيو).