نڪري ٿي نروار سسئي
پي- پي جي اڄ پنڌ ڏکئي تي، نڪري ٿي نروار سسئي.
جبلن کي هيءَ جهورڻ واري، ساڳيو ئي ڪردار سسئي.
سسئي واري سگهه اڳيان هي، روهه جبل ٿي ويندا رتيون،
اڳيان ان جي ايندا جيڪي، منجهي وينديون تن جون متيون،
پهڻ پٿر سڀ پرزا ٿيندا، پهچي ٿيندي پار سسئي.
سچ وفا جي ساک رکڻ لئه، لڙڻ لڙائي آئي آهي،
ڏاڍن جا هت ڏاڍ ڏسي هوءَ، ڇڏي پڙهائي آئي آهي،
نينهن نڀائڻ لاءِ نڪتي، نهٺي نازڪ نار سسئي.
ڪالهه ڪُٺا جن سنڌي ماڻهو، روڊن توڙي رستن تي،
سسئي سامهون بيٺا سيئي، وڪجي اگهن سستن تي،
اهڙن لُچن لوڀين لاءِ، بنجي وئي للڪار سسئي.
ڪالهه ڪراچي مان ٿي آيا، لاشن پويان لاش هتي،
ڪهڙي مُنهن سان قاتل سنڌ جا، بيٺا هو بدمعاش هتي،
ڌارين سان دلدار هجي پر، پنهنجن جي دلدار سسئي.
سنڌ جي ڄائي سسئي کي ئي، واري واري ووٽ ڏبا،
ووٽ ڏبا ۽ ورڪ ڪبا ٻيا، قربن جا ڪئين ڪوٽ ڏبا،
سچ پچ سڀني ماڻهن جي آ، ووٽن جي حقدار سسئي.
بينظير آ مارئي سنڌ جي، سسئي ان جي ساٿياڻي آ،
پي پي سان پت پارڻ واري، ساڃهه وند سياڻي آ،
مارئي جي آ مهڪ انهي ۾، مارن جي منٺار سسئي.
سسئي هن جو نالو آهي، ڏونگر سارا ڏاريندي،
بُکيا باندر بگهڙ برجا، مُڪا هڻي ماريندي،
پي پي واري پرچم جي آ، پختي پيرو ڪار سسئي.
لنگهه لتاڙي، جبل جهاڙي، منزل آخر ماڻيندي،
تاڪو ماڻهو تڙجي ويندا، تير جڏهن هيءَ تاڻيندي،
ساڪرائي سيم سڄي ۾، جهانگين جي جهونگار سسئي.
پهڻ پليجي پارس آهي، همت واري هاڪاري،
ڏسجو ويٺا ڏاڍا ڏاري، سانئڻ بنبي سوڀاري،
تڪ ۾ ٿيندي تازن تازن، گيتن جي گونجار سسئي.
چاهيو ٿا جي، چونڊن کان اڳ، مارئي موٽي ماڳ مڪان،
چونڊ ۾ ٻي ڪا چونڊ نه ٿيندي، چونڊيو هڪڙو تير نشان،
واحد ، بابو ، جلباڻي سان، ساٿياڻي سينگار سسئي.
ذاتين پاتين وارا سارا، فرق مٽائي ڇڏيو جاني،
مسڪينن ۽ مظلومن کي، پاڻ سڏيو ۽ گڏيو جاني،
اگهن اَڀرن ماڻهن جي آ، اوکيءَ ۾ آڌار سسئي.
هي ووٽ نه ويڪو ماڻهن جو، هي ووٽ جمهوريت ماڻڻ جو،
ووٽ نه پنهنجو يار وڃايو، وقت ادي کي آڻڻ جو،
ڀونءَ ڀنڀور ۾ ڀيڙا ٿيندا، ڀيچي ڀيڻون ڀار سسئي.
ٿوري مڙسي ڪرڻي آهي، سوڀ صبحاڻي سرڻي آهي،
ڌرتي ڄائي ڌيءَ ڀُٽي جي، ويجهائي ۾ ورڻي آهي،
ڪرڻو پوندو قوم سڄي کي، اهڙو ئي اظهار سسئي.
* (محترمه سسئي پليجو صاحبه جي 2002ع واري چونڊ مُهم لاءِ لکيل)