حشر هر هر ڪري ٿي دل
جُدا توکان هتي جيڪا، به گذري هئي گهڙي جاني،
انهيءَ هرهڪ گهڙيءَ هنئي هئي، هينئن ۾ هٿڪڙي جاني.
جگر ۾ جهير جهوريءَ جا، جُهري جن کان پيس پيارا،
جُهريل جيءَ ساڻ ڪيئن جيئندس، ڪريو ڪا جيءَ جڙي جاني.
حشر هر هر ڪري ٿي دل، چڙهي هٿ حاڪمن جي وئي،
لڳي ڪنهن جاءِ اهڙيءَ تي، نه هئي اٽڪي اڙي جاني.
اُتيئي پيو جُهڪي آهيان، اُتي سر سَرنِگون ٿيو آ،
جتي ڪوپن ڪنڌارن جا، پون ٿا ڪنڌ لڙي جاني.
ڪٽيم هر ڏينهن ڏسڪندي، ڏکن ۾ ڏرجندي ڏرندي،
رتو پاڻي سڄيون راتيون، وهايم روئي رڙي جاني.