منهنجي چاهت تنهنجا چپَ
ماڻهون ماکيون مصريون چاهن، منهنجي چاهت تنهنجا چپَ.
جن جي هڪ هڪ ڳيت اندر آ، ماهيءَ ماکيءَ جي لپَ لپَ.
توسان ڀيچي ڀيچ هجڻ ۽ تنهنجي ڀاڪر منجهه ڀچڻ،
مالڪ شال مُدامي ڏي ڪي، اهڙا موقعا اهڙا مپَ.
رم جهم واري رُت هجي ۽ راتيون ريلن پاس رمن،
ڪورن قُربن جا نه هجن جت، ڪي به ڪنارا ڪنڌيون ڪپَ.
جوٽون جوٽن ساڻ جڙيل ۽ هُونِ ڳِراٽيون ڳاٽن ۾،
اهڙيون مهلون ماڻڻ لاءِ، جيءُ هڻي ٿو ڏاڍا جهپَ.
سونهن ۽ سهڻي صحبت لاءِ، ”سرويچ“ سدائين آهي سِڪيو،
جن جن جي لاءِ آهي سِڪيو، سي سهڻا بنجي ويٺا سپَ.