شاعري

ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

ھي ڪتاب سنڌ جي عوامي شاعر سرويچ سجاولي جي شاعريءَ جو مجموعو آھي. سرويچ سجاولي صاحب جو ھي مجموعو غزلن، نظمن، گيتن، وأين، ڪافين ۽ ڪجھھ محبوب شخصيتن کي ڏنل ڀيٽا وارن شعرن تي مشتمل آھي، جيڪي وقت بوقت سرويچ جي اندر مان اڀري اکرن جي صورت وٺي ڪورن ڪاڳرن تي ظاھر ٿيا. سرويچ سجاولي جي شاعري، سنڌ جي شعور جي علامت، قومي حقن لاءِ اُٿندڙ آواز ۽ طبقاتي ڦُرلُٽ جي خلاف احتجاج جو سگھارو آواز آھي. سندس شاعري ۾ نه رڳو پنھنجي وطن، پر ان جي پورھيتن، ڪمين ڪاسبين، ھارين، نارين، عورتن، ٻارن، ٻڍن، جي اھنجن، ايذائن ۽ سورن جي ڳالھ ڪيل آھي، پر انھن جو درمان به ڏسيل آھي. ۽ بي باڪي ۽ دليريءَ سان پنھنجي حقن کي ڇني وٺڻ جي واٽ به ڏسيل آھي. سرويچ جي شاعري فڪري حوالي سان قومپرست ترقي پسند ۽ جمهوريت پسند فڪر جي ترجماني آھي.
Title Cover of book ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

آزاديءَ جا اولاڻا

آزاديءَ جا اولاڻا

هي ٻول اسانجا ٻاٻيهاڻا، آزاديءَ جا اولاڻا،
سڀ قول اسان جا ڪيڏا راڻا، ڇال جِنهي منجهه ڇوراڻا.

هر لوچ اسانجي للڪارون، هر سوچ اسان جي سوجهاڪا،
هر سِٽ اسانجي سوزائتي، جنهن ۾ ٽانڊا ٽانڊاڻا.

سڀ بيت اسانجا بارودي، سڀ گيت اسانجا گهوٻاٽا،
هي نظم اسانجا ناد ۽ نعرا، ڳائيندا پيا ڳوٺاڻا.

هر ڪافي ڪات ڪهاڙو آ، هر وائيءَ ۾ آ ويڙهه وڏي،
هر نقطو پختو پٿر آ، جِت ماڳ اسانجا مائيٽاڻا.

هر لفظ اسانجو لوهه تتل، هر اکر ۾ اَنبوري آ،
ڪر هوش اڙي هڙکائو، پنهنجون کول اکيون او! اوڳاڻا.

”سرويچ“ اسين، سر ٽوڙ اسين، آ سوڀ اسانجي ساٿياڻي،
هو ڦڙڪي ڦاهي گهاٽن تي ڏس، گهوٽ اسانجا گهوراڻا.