شال سدا پئي سوڀون ماڻيئين
[محترم بينظير ڀٽو جي نالي]
ڏاڍا ڏونگر ٽوڙيئين ٽاڻيئين، ڇڄ کڻيو پئي ڇپر ڇاڻيئين.
شال سدا پئي سوڀون ماڻيئين، شال سدا پئي سوڀون ماڻيئين.
هاڙهه هاڙهه کي هٽڪائين، اکڙيون اجگر سان اٽڪائين،
ايڏا عزم ڪٿان ٿي آڻيئين، شال سدا پئي سوڀون ماڻيئين.
ڪيڏي عاقل ارڏي آهين، ڪُل وڏن کان وڏي آهين،
ڏاگهي ڏاگهي کي ٿي ڏاڻيئين، شال سدا پئي سوڀون ماڻيئين.
پنڌ اڙانگا اوکا جيڏانهن، جيءَ کي پهچن جوکا جيڏانهن،
تيڏانهن پئي تون تاڻيو تاڻيئين، شال سدا پئي سوڀون ماڻيئين.
ڪيڏو سارو جاکوڙيئن ٿي، اوچا عرش اُکوڙينءَ ٿي،
ٻاڙيءَ ٻاڙي کي ٿي ٻاڻيئين، شال سدا پئي سوڀون ماڻيئين.
ٽڪر سان ٿي ٽئنڪون ٽوڙيئن، هٺ هٺيلن جا ٿي ڦوڙيئن،
ست سمونڊن جا ٿي واڻيئين، شال سدا پئي سوڀون ماڻيئين.
مشرق مغرب ڇيڙا تنهنجا، مست مَڇن سان جهيڙا تنهنجا،
مغرورن کي گهوٽيئن گهاڻيئين، شال سدا پئي سوڀون ماڻيئين.
توسان جيڪي وير رکن ٿا، من ۾ تو ڏانهن مير رکن ٿا،
ٽانڊن ۾ ٿي تن کي ٽاڻيئين، شال سدا پئي سوڀون ماڻيئين.
سچ سان تنهنجو نينهن نسورو، ڪوڙن لئه تون زهر ڪٽورو،
کوٽا ٻڏندا اندر کاڻيئين، شال سدا پئي سوڀون ماڻيئين.
تو وٽ ويٺي وِير مُنجهن ٿا، پڙهيل لکيل پير مُنجهن ٿا،
گوهيون ڪن ٿا سي گڏجاڻيئين، شال سدا پئي سوڀون ماڻيئين.
”سرويچ“ چوانءِ سرڪش توکي، دنيا چئي ٿي دلڪش توکي،
ريس ٿئي ٿي تو وٽ راڻيئن، شال سدا پئي سوڀون ماڻيئين.
[1993ع جي اليڪشن جي موقعي تي دعا طور لکيو ويو.]