سجاول سب ڊويزن ۾
مچي هرجاءِ ويو محشر، سجاول سب ڊويزن ۾،
لکين برباد ٿي ويا گهر، سجاول سب ڊويزن ۾.
مُسلسل چئن سالن کان، ڪَتي ۽ چيٽ بلڪل چٽِ،
لکين ٿي ناس ويا نمبر، سجاول سب ڊويزن ۾.
گڏر، ڪوئي، رتي روڙي ۽ مهلي مُستقل سائين!
بَنايو آهه پنهنجو گهر، سجاول سب ڊويزن ۾.
اچي هن پار کان پيئي، رُڳي اڄ رت جي ٿي بُوءَ،
ڏُڪر جا پيا ٽٽي ڏونگر، سجاول سب ڊويزن ۾.
لڳو لڳ چئن سالن جي، تباهيءَ تنگ ڪيو ڏاڍو،
بَني حالت بنهه اَبتر، سجاول سب ڊويزن ۾.
ڪلر ۽ سم جي سببان، ستيا ٿي ناس ڌرتيءَ جي،
زمينون سڀ بنيون بنجر، سجاول سب ڊويزن ۾.
هِتي مرضن ۽ مهٽن، ملڪ جو ليکو ڇڏيو لاهي،
ويو بنجي مثالِ ٿر، سجاول سب ڊويزن ۾.
سڄي ايريا اُجڙ ٿي ويئي، وسندين مان ٿيون ويرانيون،
پسون هر هنڌ رُڳا کنڊر، سجاول سب ڊويزن ۾.
ڀلا ٻن ٽن مڻن مان، ڇا ڏجي ڍل ۽ ڇا رکجي ٻج،
پنڻ پيو پيٽ جي خاطر، سجاول سب ڊويزن ۾.
سڄا ئي سترهن روپيه ڏيون ڍل، هڪڙي ايڪڙ تي،
مناسب ناهه سا ڪنهن پر، سجاول سب ڊويزن ۾.
هتي ڍل وڌ ۾ وڌ وٺجي، اڍائي يا ڪِ ٽي روپيا،
تڏهين بيهنداسون پيرن ڀر، سجاول سب ڊويزن ۾.
سَوَن آبادگارن جي، تپيدارن جي در تي اڄ،
لڳي پيئي آ گلو گيهر، سجاول سب ڊويزن ۾.
وسي سانوڻ جي بارش جيئن، ايئن آبادگارن جي،
وهي اکين منجهان پيو جر، سجاول سب ڊويزن ۾.
مدامي مرض پوکن تي، ڏسي مايوس ٿيا بلڪل،
ڇڏيا هارين ته ڇوڙي هر، سجاول سب ڊويزن ۾.
اها حالت اڃا جيڪر، هلي ڪو سال کن باقي،
ته پوءِ سڀني ڪُلهي ڪوڏر، سجاول سب ڊويزن ۾.
نه ”شاهن“ جي رهي ”شاهي“، نه ”رئيسن“ جي ”رئيسي“ ڪا،
سڀئي مايوس ۽ مضطر، سجاول سب ڊويزن ۾.
نڪي ”ارباب“ آرامي، نه ”خواجن“ جي ٿي ٻُڌجي کِل،
”پليجا“ خوش نه هِڪ پل ڀر، سجاول سب ڊويزن ۾.
نه ”چانڊين“ جو اُهو چرچو، نه ”اوٺن“ ۾ اڳوڻو دم،
”خليفن“ شاهه جو جهليو در، سجاول سب ڊويزن ۾.
نه ”صوفين“ کي ڪو سک آهي، نه ”ملڪاڻي“ مزي ۾ اڄ،
نه ”ڪيهر“ خوش رهن ڪنهن پر، سجاول سب ڊويزن ۾.
نڪي ”پيرن“ جي ٿئي پوري، نڪي ڪي ”ڀرڳڙين“ جو اڄ،
پُڄي ٿو پورو پٽڪي ور، سجاول سب ڊويزن ۾.
ٻنيون چَٽ ”ٻانهي پوٽن“ جون، ”گُگُن“ جي ٿي گُندئين اَنَ جي،
ضرر ۾ ”زؤر“ ۽ ”زرگر“، سجاول سب ڊويزن ۾.
نڪي ”ٻارڻ“ ۽ ”چارڻ“ خوش، نڪي ”ميمڻ“ مزي ۾ اڄ،
ڏسان مايوس ٿو ”ٽڳر“، سجاول سب ڊويزن ۾.
نڪي ”شورا“، ”ٻجورا“ خوش، نڪي ”نهڙيا“ ۽ ”دايا“ خوش،
ڇڏي سڀ ”سومرن“ چُر پُر، سجاول سب ڊويزن ۾.
کُٽي ويا ڪئين ”کٽي“، ”ڪوري“، ”هندو“، ”هٿيار“ ۽ ”ماڇي“،
پسان فڪرات ۾ ”پنوهر“، سجاول سب ڊويزن ۾.
”نوابن“ جون ننڊون چٽ ۽ ”اميرن“ کي لکين اُلڪا،
سڄو تبديل ٿيو منظر، سجاول سب ڊويزن ۾.
مهانگائي وڌي ويئي، ”اٽي“ ۽ ”اَن“ جي خاطر،
رُلن ”انسان“ پيا اڪثر، سجاول سب ڊويزن ۾.
چڙهيا ٿي ڪالهه ”جيپن“ ۾، وڏي ٺٺ ٺاٺ سان جيڪي،
اُنهن جا پيا جهڪي اڄ ڪر، سجاول سب ڊويزن ۾.
لُڏيا ٿي جي ”هندورن“ ۾ ۽ ”ڪوچن“ تي ڪُڏيا صاحب،
ڏسان ”حيران“ سي هرهر، سجاول سب ڊويزن ۾.
سدا پيتي ٿي جن ”وِسڪي“، وڏي ئي گُهنڊ گُهمنڊ سان،
ملي تن کي نه ”ڀَنگ“ هينئر، سجاول سب ڊويزن ۾.
سدا جن جي ته ”کيسن“ ۾، ڏٺا ٿي نوٽ ”سؤ سؤ“ جا،
اُهي اڄ ”جوان جوکا تر“، سجاول سب ڊويزن ۾.
هئا جن جي ”طنبيلن“ ۾، ٻڌل هردم ڀلا گهوڙا،
نه تن وٽ اڄ ”گڏهه جو ڦر“، سجاول سب ڊويزن ۾.
وڏيرن جي ته ”جيپن“ جو، ڪريان ڪهڙو بيان آئون،
سڀئي ”پرزا“ سندن پنچر، سجاول سب ڊويزن ۾.
هنڊل هڻندي ته ويچاري ڊرائيور سندا ٻيئي،
سُڄي پيا سور کان ڏيڏر، سجاول سب ڊويزن ۾.
اڳي جنهن ”خانصاحب“ کي، پيل هو روز مُنهن ۾ گُهنڊ،
نه اڄ ”بت“ ۾ ڪو تنهن کي سر، سجاول سب ڊويزن ۾.
اسانجي اڄ ته ”سکرن“ جون، گتيون ٿيون سون کان بهتر،
ڇڏيو سڀني ڏَڏو ڏيڪر، سجاول سب ڊويزن ۾.
سياست کان صفا صوفي ”سُنت“ ۽ فرض تي پورا،
ڏسان ”مسجد“ ۾ سي منهن ڀر، سجاول سب ڊويزن ۾.
ڪيون ”سنهڙي گڏر“ آهن، مَين جون چٽ مهميزون،
جُهڪائي تنهن وڌا ڪيئن نَر، سجاول سب ڊويزن ۾.
مزدورن هارين جي هِت، ٿي گُذري زندگي هِنَ پَر،
سنجهي فاقا صبح اُوبَر، سجاول سب ڊويزن ۾.
نڪا پوري مزوري آ، نڪو مزدور کي ڪوڏي،
گهڙي کن جي لئه اوڌر، سجاول سب ڊويزن ۾.
ڍلن توڙي تقاوين جي، معافي ڏيو سڄڻ سائين!
ڪو ڦوڪيو ساهه اڄ نئين سر، سجاول سب ڊويزن ۾.
ڏکن مرضن ۾ ٿي هردم، مري مخلوق مکين جيئن،
ڪريو انصاف ”آفيسر“، سجاول سب ڊويزن ۾.
اُگهاڙا ۽ بُکيا ”انسان“، وتن در در تي ڀٽڪندا،
اٽي ۽ اَن جي خاطر، سجاول سب ڊويزن ۾.
پُڇو جي سڄڻ ٿا، تان فقط هڪ وال ڪپڙي ۾،
وتن ويڙهيا وني ۽ وَر، سجاول سب ڊويزن ۾.
ڏسون واپارين جي ٿا، دڪانن تي ته اڄ هي وَڙَ،
دٻا خالي، ردي ڪاڳر، سجاول سب ڊويزن ۾.
سڄو ڏينهن ”سيٺ صاحب“ ڏي پيو، ٿو خالي اوٻاسيون،
ڍڳي جيئن پيو وٽي اوڳر، سجاول سب ڊويزن ۾.
اُجهامي هوٽلون وييون، ڇڏيا سيٺن سڀئي وڪڻي،
ٽپايون ڪوپ ۽ ساسر، سجاول سب ڊويزن ۾.
نه مرشد کي ملي ٿو ڪجهه، مريدن مان ٽڪو آنو،
ٿيو بزرگ سو گوڏن ڀر، سجاول سب ڊويزن ۾.
ڪِريو پينو فقير کي پَوَن، اڄ لڙڪ لک لک ٿا،
جڏهين موٽن ٺلها ٿا گهر، سجاول سب ڊويزن ۾.
هتي جا ڪاسبي ڪُڙمي، وڃن ڪمزور ٿيندا پيا،
بنيا بيڪار ڪاريگر، سجاول سب ڊويزن ۾.
اسانکي او سڄڻ سائين! انهيءَ جيئڻ ڪنان بلڪل،
لڏڻ سچ پچ ته ٿيو بهتر، سجاول سب ڊويزن ۾.
هتي جي زندگيءَ ۾، ڪانه ٿي ڏسجي زنده دلي،
حياتيءَ جي نه ڪا ”چُرپُر“، سجاول سب ڊويزن ۾.
خدايا! خلق هيءَ تنهنجي، پريشان حال اڄ آهي،
وسائي رحمتون پَرور، سجاول سب ڊويزن ۾.
اسانجو مؤدبانه عرض، ”گورنر“ صاحب کي آهي،
ڪريو ”معافيءَ“ جو ڪو آرڊر، سجاول سب ڊويزن ۾.
سراسر قحطه هيءُ ڪارو، اچي الله لڳ ڏس تون،
”حسن“ ”مسرور“ ”ڪمشنر“، سجاول سب ڊويزن ۾.
مرن ٿا مال ۽ ماڻهو، ”مبّشر خان“ ري مرڻي،
اسانجا ”رحمدل ڪلٽر“، سجاول سب ڊويزن ۾.
ڪسمپرسيءَ جي حالت هيءَ ڏسي وڃجو خداڪارڻ،
او اخبارن جا ”ايڊيٽر“، سجاول سب ڊويزن ۾.
اسانجا عيوضي چونڊيل، نٿا ڏسجن صفا ٽيئي،
پيارا ”محترم ميمبر“، سجاول سب ڊويزن ۾.
گهرن ٿا ربّ کان هردم دعا، ”سرويچ“ ”گل“ گڏجي،
ڪرم جي ڪر نظر قادر، سجاول سب ڊويزن ۾.