شاعري

ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

ھي ڪتاب سنڌ جي عوامي شاعر سرويچ سجاولي جي شاعريءَ جو مجموعو آھي. سرويچ سجاولي صاحب جو ھي مجموعو غزلن، نظمن، گيتن، وأين، ڪافين ۽ ڪجھھ محبوب شخصيتن کي ڏنل ڀيٽا وارن شعرن تي مشتمل آھي، جيڪي وقت بوقت سرويچ جي اندر مان اڀري اکرن جي صورت وٺي ڪورن ڪاڳرن تي ظاھر ٿيا. سرويچ سجاولي جي شاعري، سنڌ جي شعور جي علامت، قومي حقن لاءِ اُٿندڙ آواز ۽ طبقاتي ڦُرلُٽ جي خلاف احتجاج جو سگھارو آواز آھي. سندس شاعري ۾ نه رڳو پنھنجي وطن، پر ان جي پورھيتن، ڪمين ڪاسبين، ھارين، نارين، عورتن، ٻارن، ٻڍن، جي اھنجن، ايذائن ۽ سورن جي ڳالھ ڪيل آھي، پر انھن جو درمان به ڏسيل آھي. ۽ بي باڪي ۽ دليريءَ سان پنھنجي حقن کي ڇني وٺڻ جي واٽ به ڏسيل آھي. سرويچ جي شاعري فڪري حوالي سان قومپرست ترقي پسند ۽ جمهوريت پسند فڪر جي ترجماني آھي.
Title Cover of book ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

تنهنجون سانڍيو گُهمان، ساهڙ ساهه ۾ سِڪُون!!

تنهنجون سانڍيو گُهمان، ساهڙ ساهه ۾ سِڪُون!!
تنهنجي پيار سنديون، پيتم پيارا پِڪُون!!

تنهنجي عشق اُٿاريو ٿم، گهوٽ گهران،
تنهنجي تانگهه سبب، پيئي تار تران،
يا ته توسان ملان، يا موجن منجهه مران،
اهڙيون دل کي اَچن ٻُڌيو ڇير ڇِڪُون!!

جيئن ٿي ”لار“ لڳي، تيئن ٿي لال لُڇان،
ڪاريءَ رات اُٿيان، ڪنهن سان ڪين ڪُڇان،
ڌوڪيو دوست گهڙان، پتڻ ڪهڙا پُڇان،
ڏسان ڪين ڪَپَر چارا، چڪڻيون چِڪُون!!

چت ٿيوم چَريو، چَکيم يار چُڪو،
تُنهنجو سُنهن سڄڻ! ڀانيان سير سُڪو،
ڏسان ڪونه درياهه ۾ ڪو پاڻيءَ دُڪو،
ايڏيون تنهنجون اَٿم، هينئڙي منجهه هِڪُون!!

”سرويچ“ سِگهي ساهڙ پاس پُڄان،
مِٺڙي ميهر جا، مُنهن، هَٿ پير چُمان،
اُڪري پار پوان، تنهن سان گڏجي گُهمان،
پيان کير کِلي ڏيئي تڪڙيون تِڪُون.