شاعري

ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

ھي ڪتاب سنڌ جي عوامي شاعر سرويچ سجاولي جي شاعريءَ جو مجموعو آھي. سرويچ سجاولي صاحب جو ھي مجموعو غزلن، نظمن، گيتن، وأين، ڪافين ۽ ڪجھھ محبوب شخصيتن کي ڏنل ڀيٽا وارن شعرن تي مشتمل آھي، جيڪي وقت بوقت سرويچ جي اندر مان اڀري اکرن جي صورت وٺي ڪورن ڪاڳرن تي ظاھر ٿيا. سرويچ سجاولي جي شاعري، سنڌ جي شعور جي علامت، قومي حقن لاءِ اُٿندڙ آواز ۽ طبقاتي ڦُرلُٽ جي خلاف احتجاج جو سگھارو آواز آھي. سندس شاعري ۾ نه رڳو پنھنجي وطن، پر ان جي پورھيتن، ڪمين ڪاسبين، ھارين، نارين، عورتن، ٻارن، ٻڍن، جي اھنجن، ايذائن ۽ سورن جي ڳالھ ڪيل آھي، پر انھن جو درمان به ڏسيل آھي. ۽ بي باڪي ۽ دليريءَ سان پنھنجي حقن کي ڇني وٺڻ جي واٽ به ڏسيل آھي. سرويچ جي شاعري فڪري حوالي سان قومپرست ترقي پسند ۽ جمهوريت پسند فڪر جي ترجماني آھي.
Title Cover of book ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

او! دُشمن

او! دُشمن

ڀَڃبو تنهنجو ڪنڌ او! دشمن، ڀڃبو تنهنجو ڪنڌ
سَگهو نه ڇڏبو تنهنجو سَنڌ، او! دشمن ڀڃبو تنهنجو ڪنڌ.

واهڻ واهڻ جاڳيا آهن، ڀيڙا ٿيا اڄ ڀاڳيا آهن
ٽڪر سان سي ٽوڙي وجهندا، تنهنجي ٻڌل ٻنڌ.
او! دشمن ڀڃبو تنهنجو ڪنڌ.

تنهنجا ڪرنل جنرل دسبا، توکان تاج ۽ تخت به کسبا،
هائيءَ منجهه هچارا تنهنجو، ٺاهيو ويٺا آهيون هنڌ،
او! دشمن ڀڃبو تنهنجو ڪنڌ.

جنهن جنهن سِر تي پٽڪو آهي، تولئه ڦاهي ڦٽڪو آهي،
سوري توکي سڏ ڪري پئي، سنڌڙيءَ جو سوڳنڌ،
او! دشمن ڀڃبو تنهنجو ڪنڌ.

مجلس شوريٰ وارا ميمبر، قاتل ڪرندا اونڌي مُنهن ڀر،
ڏاڍو تن کي مهانگو پوندو، پنڊيءَ وارو پنڌ،
او! دشمن ڀڃبو تنهنجو ڪنڌ.

تُرڪي توڙي آمريڪا، تنهنجا کڻندا ڪين ٺيڪا،
تنهنجي مُنهن تي ڪارا ليڪا، تن جو سنڌو ناهي سنڌ،
او! دشمن ڀڃبو تنهنجو ڪنڌ

ٺٽو جهوڪ سجاول هالا، تن ۾ تولئه ٽنگيل ڀالا،
سنڀريا توتي خان ۽ لالا، انڌا کول اکيون ڇڏ انڌ،
او! دشمن ڀڃبو تنهنجو ڪنڌ.

گهر گهر مان ”سرويچ“ اُٿي پيا، تنهنجا ڪلنگيون ڪوٽ لڏي پيا،
آزاديءَ جو ڄاڻ ته پيئندا، مرد مجاهد ويهي منڌ،
او! دشمن ڀڃبو تنهنجو ڪنڌ.