شاعري

ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

ھي ڪتاب سنڌ جي عوامي شاعر سرويچ سجاولي جي شاعريءَ جو مجموعو آھي. سرويچ سجاولي صاحب جو ھي مجموعو غزلن، نظمن، گيتن، وأين، ڪافين ۽ ڪجھھ محبوب شخصيتن کي ڏنل ڀيٽا وارن شعرن تي مشتمل آھي، جيڪي وقت بوقت سرويچ جي اندر مان اڀري اکرن جي صورت وٺي ڪورن ڪاڳرن تي ظاھر ٿيا. سرويچ سجاولي جي شاعري، سنڌ جي شعور جي علامت، قومي حقن لاءِ اُٿندڙ آواز ۽ طبقاتي ڦُرلُٽ جي خلاف احتجاج جو سگھارو آواز آھي. سندس شاعري ۾ نه رڳو پنھنجي وطن، پر ان جي پورھيتن، ڪمين ڪاسبين، ھارين، نارين، عورتن، ٻارن، ٻڍن، جي اھنجن، ايذائن ۽ سورن جي ڳالھ ڪيل آھي، پر انھن جو درمان به ڏسيل آھي. ۽ بي باڪي ۽ دليريءَ سان پنھنجي حقن کي ڇني وٺڻ جي واٽ به ڏسيل آھي. سرويچ جي شاعري فڪري حوالي سان قومپرست ترقي پسند ۽ جمهوريت پسند فڪر جي ترجماني آھي.
Title Cover of book ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

پُڪارون

پُڪارون

پُڪارون مون توکي ڪيون ڪيئن نه هونديون،
اُتي توکي هِڏڪيون، ٿيون ڪيئن نه هونديون.

هتي تولئه آئون، لُڇان ۽ پيو ڦٿڪان،
اُتي تنهنجون ننڊون، ڦٽيون ڪيئن نه هونديون.

هِتي رت تولئه، روئان روز آئون،
اُتي تنهنجون اکڙيون، ڀنيون ڪيئن نه هونديون.

هِتي ڪانگ تولئه، اُڏاريان پيو آئون،
اُتي تو به فالون، وڌيون ڪيئن نه هونديون.

لکيم خط جيڪي، اوهان کي ادب سان،
چُميون تو ته تن کي، ڏنيون ڪيئن نه هونديون.

ڳڻيو تنهنجون ڳالهيون، پيو ”سرويچ“ سُڏڪي،
دعائون تنهن تولئه، گهُريون ڪيئن نه هونديون.