شاعري

ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

ھي ڪتاب سنڌ جي عوامي شاعر سرويچ سجاولي جي شاعريءَ جو مجموعو آھي. سرويچ سجاولي صاحب جو ھي مجموعو غزلن، نظمن، گيتن، وأين، ڪافين ۽ ڪجھھ محبوب شخصيتن کي ڏنل ڀيٽا وارن شعرن تي مشتمل آھي، جيڪي وقت بوقت سرويچ جي اندر مان اڀري اکرن جي صورت وٺي ڪورن ڪاڳرن تي ظاھر ٿيا. سرويچ سجاولي جي شاعري، سنڌ جي شعور جي علامت، قومي حقن لاءِ اُٿندڙ آواز ۽ طبقاتي ڦُرلُٽ جي خلاف احتجاج جو سگھارو آواز آھي. سندس شاعري ۾ نه رڳو پنھنجي وطن، پر ان جي پورھيتن، ڪمين ڪاسبين، ھارين، نارين، عورتن، ٻارن، ٻڍن، جي اھنجن، ايذائن ۽ سورن جي ڳالھ ڪيل آھي، پر انھن جو درمان به ڏسيل آھي. ۽ بي باڪي ۽ دليريءَ سان پنھنجي حقن کي ڇني وٺڻ جي واٽ به ڏسيل آھي. سرويچ جي شاعري فڪري حوالي سان قومپرست ترقي پسند ۽ جمهوريت پسند فڪر جي ترجماني آھي.
Title Cover of book ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون

ڪير گهڻا؟

ڪير گهڻا؟

هن ملڪ جي ڪُنڊ ڪڙڇ ۾، ظلمن جا واپاري گهڻا،
يا هو پٺن پيرن ننگا، مزدور ۽ هاري گهڻا،
منهنجي ته ڳاڻيٽي ۾ ٿيا، ظلمن جا واپاري گهڻا.

هن ملڪ جي ڪُنڊ ڪُڙڇ ۾، پاپي ۽ پرماري گهڻا،
يا ڪي پسيني ۾ پُسيل، پورهئي جا پوڄاري گهڻا،
منهنجي ته ڳاڻيٽي ۾ ٿيا، پاپي ۽ پرماري گهڻا.

هن ملڪ جي ڪُنڊ ڪُڙڇ ۾، مڪروهه مڪاري گهڻا،
يا حق جا هر حال ۾، حامي ۽ هاڪاري گهڻا،
منهنجي ته ڳاڻيٽي ۾ ٿيا، مڪروهه مڪاري گهڻا.

هن ملڪ جي ڪُنڊ ڪُڙڇ ۾ چورن جا ساٿاري گهڻا،
يا ماريل مسڪين ماڻهن جا، مددگاري گهڻا،
منهنجي ته ڳاڻيٽي ۾ ٿيا، چورن جا ساٿاري گهڻا.

هن مُلڪ جي سياست سندا، اڳواڻ اخباري گهڻا،
يا ڪي عمل امتحان ۾ جوڌا ۽ جونجهاري گهڻا،
منهنجي ته ڳاڻيٽي ۾ ٿيا، اڳواڻ اخباري گهڻا.

هن ملڪ جي ڪرسين مٿي، ويٺل ڪلاداري گهڻا،
يا ڪي لڪل ٻيلن اندر، ڌاڙيل ڌاڪاري گهڻا،
منهنجي ته ڳاڻيٽي ۾ ٿيا، ويٺل ڪلاداري گهڻا.
هن ملڪ جي تختن مٿي، تُرخان تاتاري گهڻا،
يا هن مٽيءَ مان موريل محبوب مهنداري گهڻا،
منهنجي ته ڳاڻيٽي ۾ ٿيا، تُرخان تاتاري گهڻا.

هن ملڪ جي ڪُنڊ ڪُڙڇ ۾ لاشن تي لاماري گهڻا،
يا ڪوڙ جي ڪوٽن کي لوڏيندڙ ۽ للڪاري گهڻا،
منهنجي ته ڳاڻيٽي ۾ ٿيا لاشن تي لاماري گهڻا.

هن ڀونءِ کي ڀيليندڙ هتي، ڀوپا ۽ ڀانڊاري گهڻا
يا ڀاڳين جا ڀَرجهلا، سچ ٻول سالاري گهڻا
منهنجي ته ڳاڻيٽي ۾ ٿيا، ڀوڀا ۽ ڀانڊاري گهڻا.

هن ملڪ جي قبرن ۽ درگاهن تي دوکاري گهڻا،
يا هو گهرن ڏونڪا هڻي، دهلن تي دهلاري گهڻا،
منهنجي ته ڳاڻيٽي ۾ ٿيا، درگاهن تي دوکاري گهڻا.

هن ملڪ جي مارن جا ويري، مٺگهرا ماري گهڻا،
يا ڪي ڌڪيل دلين جي ڪن دلدار دلداري گهڻا،
منهنجي ته ڳاڻيٽي ۾ ڏسجن مٺگهرا ماري گهڻا.

هن دور جي دانشورن ۾ دوست درٻاري گهڻا،
يا ڪي منجهن ماڻهو ملهائتا ۽ معياري گهڻا،
منهنجي ته ڳاڻيٽي ۾ ڏسجن دوست درٻاري گهڻا.

هن قوم جا شاعر لکن ٿا، شعر بازاري گهڻا،
يا سچ سان ”سرويچ“ بنجي، ڪن ٿا سهڪاري گهڻا،
منهنجي ته نظرن مان ٿا نڪرن شعر بازاري گهڻا.