مذهب

آقا ﷺ

ابدال بيلا لکي ٿو ”هي ڪتاب هڪ ٻانھي پاران پنھنجي ۽ سڄي ڪائنات جي آقا ﷺ  جي لاءِ تبرڪ جو هڪ هديو آهي.  ٻيو تہ هن ڪتاب ۾ پنھنجي علميت، فوقيت، عظمت، خطابت يا پنھنجي ڪنھن مسلڪ جو حوالو ڪونھي. ڪٿي بہ بحث نہ ڇيڙيو اٿم. بنا سبب جي ڪو واقعو ٻيھر لکي پڙهندڙ کي ٿڪايو نہ اٿم، نہ مونجهاري جو شڪار ڪيو اٿم ، ڪوشش اها ئي ڪئي اٿم تہ پڙهڻ وارو جيڪو پڙهي رهيو آهي ، اهو زماني ترتيب سان، سڀني تفصيلن سان، ان منظر ۾ ايئن وڃي گڏجي، جو هو پاڻ کي ان جو شاهد سمجهي، ڄڻ هو سڀ ڪجهہ ڏسي رهيو هُجي ۽ اهو سڀ مٿس وهي واپري رهيو هُجي.“

  • 4.5/5.0
  • 25
  • 4
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • يوسف سنڌي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book آقا ﷺ

سيدنا عماررضه

سيدنا عماررضه

سيدنا ابوبڪر هڪٻئي جي پويان نوَن غلامن ۽ ڪيترن ئي ٻانهين کي ظالم قريشن کان خريدي آزاد ڪري ڇڏيو. هو سڀ پنهنجن پراڻن آقائن جي بيشمار خدائي کي ڇڏي هڪ خدا کي مڃڻ جو اقرار ڪري ويٺا هئا. ماڻهن سمجهيو ٿي ته هُنن هيترن خدائن جي مقابلي ۾ هڪ خدا چونڊيو.
هنن سمجهيو ٿي ته اسان رڳو هڪ آقاﷺ کي چونڊيو.
پوءِ آقا ﷺ کين جيڪو به حڪم ڏنو، سو مڃيائون.
اُنهن ۾ ابو فڪهيه، سڪينه، زنيزه، فهديه، اُم عميس کانسواءِ ٻيا به ڪيترا ماڻهو هئا. مڪي جي معززين جي وڏن سردارن ابوسفيان بن حرب جي قيادت ۾ هڪ گڏجاڻي ڪئي ۽ اهو طئي ڪيو ته هاڻ ڪوبه شخص پنهنجو غلام يا ٻانهي ابوبڪر کي نه وڪڻندو.
ايئن ئي ٿيو
سيده سميهرضه جيڪا ابوجهل جي ٻانهي هئي.
ياسررضه جي زال ۽ عماررضه جي امڙ
اُن کي ابوجهل ڪيتريون ئي جسماني تڪليفون ڏيڻ کانپوءِ هڪ ڏينهن بلڪل خانه خدا جي گهر جي سامهون آڻي سندس پيٽ ۾ نيزو هڻي شهيد ڪري ڇڏيو. هوءَ پهرين عظيم عورت آهي، جيڪا آقاﷺ جي پيغام جي سچائيءَ ۾ ان بي رحميءَ ۾ بي گناھ ماري وئي.
ابوجهل کيس لات ۽ عزيٰ کي مڃڻ لاءِ چوندو هو.
هوءَ چوندي هئي
الله اڪبر
ابوجهل جي مڪار ڦرندڙ هَٺيلي اکين ۾ رت لهي ِآيو،
سيدنا ابوبڪر به اُن گهڙيءَ ابوجهل وٽ آيو ۽ چيائينس
جيڪو مُلهه چئو، سو ڏيان
سميهرضه کي ڇڏي ڏي،
هن کي نه مار
هو چوڻ لڳو. منهنجي مرضي
منهنجي ٻانهي آهي
منهنجي قبيلي مان آهي
تون ڪير ٿيندو آهين
نٿو وڪڻان.
هن سيده سميه رضه جي هيڻي جسم مان جيڪو ٻُڌڻ پي گهريو، اهو ٻڌي نه سگهيو. لات، عزيٰ ۽ هبل جي جواب ۾ کيس هڪئي وراڻي ٿي ملي
الله اڪبر
ابو جهل جهالت جي پيءُ کي مات ڏيئي ڇڏي. سيده سميه کي خدا جي گهر جي اُن اڱڻ ۾ آڻي ماريو، جتي ماڪوڙيءَ کي مارڻ جو به حڪم ڪونهي. جيڪو هنڌ امن جي مڃيل جاءِ آهي، جنهن جو احترام ابوجهل ۽ سندس سڄو قبيلو بنو مخزوم به ڪندو هو.
سيده سميه سدائين مڪي جي عورتن جي داد رسي ڪرڻ ايندي هئي.
هو دايپي جي ڪم ۾ ڀَڙ هئي.
قريش جي اڪثر قبيلن جي ٻارڙن سندس ئي هٿان جنم وٺي دنيا ۾ اک پٽي هئي. ابوجهل جو پنهنجو پٽ عڪرمه به سيده سميه جي هٿان پيدا ٿيو هو. مڪي جي ماين به اُن پٿر دل انسان نما شخص ابوجهل کي منٿون ڪيون ته سميه کي نه مار،
پر هو نه مُڙيو ۽ ماري ڇڏيائينس.
بلڪل ڪعبي جي دروازي جي سامهون،
سميه جي مڙس ياسر کي زخمي ڪري ڦٽو ڪيائين، سندس پُٽ عمار کي ڪيترن ئي ڏينهن تائين رَسين سان ٻڌي ماريندو رهيو. عمار جي دل ۾ رسول خداﷺ تي ايمان سڀني وسوسن کان پاڪ هو. پر جان بچائڻ جي لاءِ هڪ ڏينهن ماءُ جيان پنهنجي مٿان موت جي پاڇي کي ڏسندي عمار ابوجهل جي خدائن جي لاءِ به پنهنجي زبان مان ٻه لفظ چئي ڇڏيا.
ابوجهل کيس ڇڏي ڏنو
هن شايد اها پنهنجي فتح سمجهي هوندي
عمار جي دل ته اڳ کان به وڌيڪ مسلمان هئي. آقاﷺ جي سامهون حاضر ٿي هُن سڄو واقعو ٻڌايو
آقاﷺ پُڇيس تنهنجي دل جي ڪيفيت ڪهڙي هئي؟
عمار چيو
آقاﷺ مون رڳو جان بچائڻ جي لاءِ اهو چيو هو
منهنجو ايمان آهي
منهنجي دل ۽ منهنجي روح ۾ بي حد پڪو هو ۽ آهي.
آقاﷺ چيس سٺو ڪيئي
اڳتي به جيڪڏهن ڪو اهڙو موقعو اچي وڃي ته ايئن ئي پنهنجي جان بچائج
الله تعاليٰ آسمان مان جبرائيل کي موڪلي آقا سڳوري جي حڪم جي تائيد ڪئي. آسمان مان آيت لٿي:
”جنهن شخص تي زبردستي ڪئي وڃي ۽ سندس دل ايمان تي ڄَميل هُجي ته مٿس ڪوبه گناھ ڪونهي.“ (قرآن النحل 106)
انساني زندگيءَ جي قدر ۽ اهميت جي لاءِ جهالت جي انڌ ۾ ورتل ظالمن کان بچڻ جي لاءِ بهانو ڏئي ويئي. اهوئي عمار بن ياسررضه آهي، جيڪو اڳتي هلي ڪيترن ئي مُعرڪن ۾ آقا سڳوري جو انتهائي ويجهو ساٿي رهيو. پوءِ کيس سپھه سالار بنائي موڪليو ويو. هن جي لاءِ آقا بشارت ڏني هئي ته کيس هڪ باغي گروھ شهيد ڪندو. ايئن ئي ٿيو. آقا جي هن جهان ڇڏڻ کانپوءِ چوٿين خليفي راشد سيدنا عليرضه جي مقابلي ۾ آيل ابوسفيان بن حرب جي پُٽ جي فوج کيس شهيد ڪري ڇڏيو.