پلاند لاءِ منصوبابندي
پروگرام مطابق جيئن ايڊيشنل سيشن جج وٽ تاريخ ختم ٿي ته اسان جي رٿيل هٿرادو منصوبي جي مطابق؛ ”منهنجي ڀاءُ غلام حسين کي ڪجهه ماڻهن فائرنگ ڪري وليزجيپ ۾ اغوا ڪيو. ان وقت ته سواءِ بابا ۽ ادا غلام حسين جي صرف هڪ خبر فقير محمد چنا کي هئي. جيڪو ان ڪيس جو فريادي پڻ ٿيو ٻيو ڪنهن کي ڪا خبر ڪونه هئي ٻيا ڀائر ۽ گهر وارا بلڪل بي خبر هئا اهو لڳ ڀڳ 1969ع جو واقعو آهي. چئن ئي هندن ۽ اڻ ڄاڻايل ماڻهن خلاف FIR درج ڪئي ويئي. اغوا جي FIR، ڪوٽڙي شهر جي ڪورٽ کان نڪرڻ کان پوءِ چوڪ تي ڏيکاريل واقعي جي مطابق هئي. جتي سڄي شهر جي ماڻهن فائرنگ ۽ هڪ نوجوان ڇوڪري جو اغوا ٿيندي ۽ هٿيار بند ۽ جيپ پنهنجي اکين سان ڏٺي. ان ڪري اهو منصوبو هوبهو سچو نظر آيو. ان وقت ۾ ڪميونيڪيشن ايتري تيز ڪونه هئي ٻه ٽي سنڌي اخبارون هونديون هيون. جن مان مون کي ياد آهي ته اها خبر، عبرت اخبار ۾ ڇپي هئي. پوليس SP صاحب جي اڳواڻي ۾ حيدرآباد ۾ هندن (سيٺين جيڪي ڪميشن ايجنٽ هئا) جي گهر ڇاپا هنيا ۽ اتان پوءِ ڪراچيءَ ۾ ڪيس ۾ نامزد هندن جي گهر ڇاپا هنيا هڪڙا ته گرفتار ٿيا باقي ٻيا روپوش ٿي ويا. هندو واپارين جي ڪافي بيعزتي ٿي! پئسي ۽ اثر رسوخ جي ڪري هندن جي چند هفتن ۾ ضمانت ٿي ويئي. هڪ ته هندو ماڻهو ۽ مٿان وري واپاري-ڪنهن کي سمجهه ۾ نه پيو اچي ته هنن اهو واقعو ڪيئن ڪيو يا ڪرايو هوندو؟!... پوءِ اسان جي والد جو دوست فقيرمحمد چنو ڪجهه طي ڪري بيان ۾ اهو چيو ته همراهه اغوا ته ٿيو آهي باقي هنن گرفتار ٿيل ماڻهن جي شڪل مون کي چڱي طرح ياد ڪونه ٿي اچي ايئن هو ضمانت تي ته آزاد ٿيا ليڪن ڪيس ته پنهنجي جاءِ تي هلندو رهيو. بابا تي به ڪافي زور ۽ دٻاءُ پيو پوءِ ڇهن مهينن جي وٿيءَ سان ادا غلام حسين کي منظر تي آندو ويو ۽ اهو به ان منصوبي تحت ته هن کي روڊ تي ڪجهه اجنبي ماڻهو اڇلائي ويا، ادا اغوا واري ڪيس ۾ ڪنهن دوست وٽ لڪيل جو هيو ته هن پاڻ کي بک ۽ تڪليف ڏئي تمام گهڻو ڪمزور ڪري ڇڏيو؛ اکيون ڏرا ڏنل، ڏاڙهي وڌيل، پيرن ۽ هٿن جا ننهن وڌيل، ڪپڙا ميرا، مٿي جا وار چيڙهيون هڻي ويل-ڇو جو ڪافي مهينن کان تڙ ڪرڻ به ڇڏي ڏنو هئائين. اغوا جو ڪيس سچو ثابت ڪرڻ لاءِ اهو سڀڪجهه ڪرڻو پيو. جنهن مهل بازياب ٿيو ته ڪنهن ڪونه محسوس ڪيو ته هي ڪو هٿرادو ڪيس آهي. پوليس کي ان حالت ۾ هٿ آيو جو بک ۽ ڪمزوريءَ جي ڪري هو بي هوش ٿي ويو. پوليس کيس اسپتال ۾ داخل ڪرايو. هوش ۾ آيو ته هن پنهنجي سڃاڻپ ڪرائي. پوليس بابا کي اطلاع ڏنو ته اسان تنهنجي پٽ کي بازياب ڪرايو آهي اچي وٺي وڃيس، ٻئي ڏينهن مئجسٽريٽ جي اڳيان 164 جو بيان ٿيو ۽ پوليس به پنهنجي انڪوائري ڪري ادا کي بابا جي حوالي ڪيو پوءِ ٿيو ايئن ته فقير محمد چنو وري هندو سيٺين کان وڌيڪ پئسا وٺي ڦِري ويو ۽ ايئن ڪجهه وقت کان پوءِ ڪيس ختم ٿي ويو.