بشير احمد اوٺو، سندس سنگت ۽ هٿڙي!
هيءُ صاحب، حاجي ڦوٽو اوٺو جو فرزند ۽ الشهباز ويلفيئر ايسوسيئيشن جو ميمبر هوندو هئو. اتان اسان جي دوستي شروع ٿي. هن جي والد صاحب جو ڪپڙي جو دڪان هئو. پاڻ اڳتي هلي جيئي سنڌ اسٽوڊنٽس فيڊريشن ۽ محاذ ۾ به شامل رهيو اڄ ڪلهه جسقم بشير قريشي گروپ ۾ آهي. هن ڪڏهن به جيئي سنڌ تحريڪ کان الڳ ٿي ڪنهن ٻي تنظيم ۾ ڪم نه ڪيو. پيشي جي لحاظ کان وڪيل آهي. وڪالت نه ڪرڻ جي صورت ۾ اوٿ ڪمشنر جو لائسنس وٺي ڪم ڪندو آهي. مڙيوئي گذر سفر پيو هليس! 1978ع ۾ شيرين سومرو ڪيس ۾ دادوءَ ۾ احتجاج هلندي پوسٽ آفيس ۾ ڌماڪو ٿيو. نقصان ۾ پوسٽ آفيس جي هڪ ٽيبل جو فقط ڪپڙو سڙيو هئو ۽ هيءُ همراهه جيل هليو ويو. جيل کان پوءِ وڌيڪ ريگيولر پڙهائي ڪري ڪونه سگهيو. باقي پرائيويٽ پڙهي وڪالت جي ڊگري ورتائين. هن جو هڪ واقعو ٿو ياد پويم ته، هن جو پيءُ هن کي دڪان تي ويهاري منجهند جو گهر وڃي ماني کائيندو ۽ آرام ڪندو هو.سندس سامهون محمد خان سومري جي والد صاحب جو منيارڪو دڪان هوندو هئو. ان سان هن جي والد جي دوستي هوندي هئي. سو ان کي چوندو هئو ته ڇوڪري تي نظر پيو رکجان، اها خبر بشير کي به هوندي هئي. هيءُ مڙئي دڪان تي ڏهين يا ويهين جي هٿڙي سو، پيو هڻندو هئو! پئسا لوهه جي ٽجوڙيءَ ۾ هوندا هئس سو جڏهن کڻندو هئو ته ڊپ اهو هوندو هئس ته متان سامهون چاچو هارون سومرو دڪان وارو نه ڏسي، سو هڪ دفعو چاچي دڪان واري ڏسي ورتس ٽجوڙيءَ جو هلڪو ڍڪ مٿي ڪيائين هٿ وجهي 2 نوٽ ڏهين ڏهين جا کڻڻ پئي چاهيائين سو غلطيءَ سان 2 نوٽ هٿ ۾ اچي ويس 100 جا، هن سمجهيو ويهه روپيه آهن پر اهي ته هئا ٻه سئو روپيه. هن ٽجوڙي مان کڻي هڪدم پنهنجي پاسي واري کيسي ۾ وڌا ۽ والد صاحب جي اچڻ کان پوءِ معمول مطابق دڪان تان لهي گهر هليو ويو. هن جي والد صاحب جي اها عادت هئي ته اچي پهرين پڇندو هئس ته گهڻو وڪرو ڪيو اٿئي. هن چيو ته اڄ ڪجهه به نه! هن جي والد صاحب هن جي وڃڻ کان پوءِ پنهنجي ٽجوڙي چيڪ ڪئي ۽ ڏٺائين سؤ جا ٻه نوٽ گهٽ آهن. سو لٺ کڻي سڌو گهر ويو ۽ هن کان پڇيائين ته ٻه سئو روپيا گم آهن؟ هن هڪدم سمجهيو ته اهي نوٽ منهنجي کيسي ۾ ڀل ۾ اچي ويا آهن. سو جواب ڏنائين ته اهي مون کان منهنجو دوست بشير لاکو اوڌارا وٺي ويو آهي کيس ضرورت ۾ هئا صبح ڏيئي ويندو. سندس والد ماٺ ڪري واپس اچي دڪان تي ويٺو ڇو ته هن کي خبر هئي ته هيءُ هٿڙي ته هڻندو آهي هاڻي حاضر جوابي جي ڪري بچي ويو ۽ پوءِ اهي پئسا پنهنجي ان دوست کي ڏنائين ۽ قصو سمجهائي چيائينس بابا پڇي ته ٻڌائجانس ۽ صبح جو بابا کي ڏجانءِ. هن جي پيءُ به هم ڪئي نه تم ۽ وڃي بشير لاکي جي گهر پهتو ۽ چيائينس ته تو پئسا اڌارا ورتا آهن هن ها ڪئي ليڪن هن غلطي اها ڪئي جو پئسا ان وقت ئي چاچي ڦوٽي کي ڏنائين. چاچي چيس ته ابا توهان سڀ هڪ ٻئي جي صلاح ۾ آهيو. مون کي اهو واقعو بشير اوٺي پاڻ ٻڌايو. ڏاڍو پريشان ٿيو ته هاڻي ڇا ڪجي؟ ائين هن همراهه هڪ گروپ جي شڪل ۾ وڃي حيدرآباد ۾ مسلم ڪاليج ۾ داخلا ورتي ڪن ڪنهن ٻئي ڪاليج ۾ جن ۾ بشير احمد اوٺو، محمد خان سومرو هينئر هاءِ اسڪول ۾ چڱو ڀلو استاد آهي امام الدين اوٺو هاڻي حيدرآباد ۾ وڪيل آهي قاضي نصيرالدين، فاروق صديقي-جيڪو هينئر سيوهڻ ۽ سنڌ جو وڏو حڪيم آهي ۽ سيوهڻ جو مذهبي عالم به آهي.