جيپ جو ڪرتب
اسان جي آکاڙي جو ريگيولر پهلوان عبدالله شاهه پاڻ ۽ عبدالله ميمڻ پرائمري اسڪول جو ماستر هئو ۽ باغ يوسف ڳوٺ جو رهواسي هو. جيڪو سيوهڻ کان ٻن ڪوهن جي فاصلي تي آهي. اهو به عمر جو وڏو هئو ۽ کيس ٻه پٽ محمد يوسف ميمڻ ۽ غلام رسول ميمڻ هئا. يوسف وڏو هئو غلام رسول ننڍو هو. پر عمر ۾ اهي ٻئي مون کان وڏا هئا. باقي وقتي طرح شهر جا ماڻهو جن کي شوق هوندو هئو. اچي زور آزمائي ڪندا هئا. پر مستقل طرح ڪونه هوندا هئا. ڪڏهن ڪڏهن قلندر جي پانڌيئڙن ۾ اهڙا ماڻهو به ايندا هئا. جيڪي وزن کڻي اسان کي به حيران ڪري ڇڏيندا هئا. ائين اسان جي آکاڙي ۾ هڪ ماڻهو آيو نالو ياد ڪونه آهي. چيائين هن هفتي کانپوءِ وليز جيپ ڪاهي ايندس ۽ ان کي پنهنجي ڪلهن ۽ پيرن سان جهليندس. جيپ ۾ جيتري به اسپيڊ جي طاقت هجي ڀلي استعمال ڪئي وڃي ۽ اهو همراهه آيو قد جو ڊگهو بت پورو سارو عمر 50 کان مٿي جيئن جهونو ماڻهو هوندو آهي. جيپ به ڪاهي آيو ماڻهن جو تعداد سون ۾ گڏ ٿي ويو ته اهو ڪرتب ڏسون! ان ڪرتب ۾ جيتري طاقت اوتري ئي ٽيڪنڪ جي ضرورت هئي. همراهه زمين ۾ ايتري کڏ کوٽي جيتريءَ ۾ ويهي سگهجي اتي کڏ ۾ پٺيءَ جي ٽيڪ به ٺاهيائين. ٽنگن کي گاڏي جي اڳئين حصي جي هيٺان لوهه جي وڏي گول پائيپ ۾ قابو ڪري رکيائين جيپ جو ڊرائيور پنهنجو ۽ سمجهدار هجيس. ان ڪري هن کي ڪو به خطرو ڪونه پيو محسوس ٿئي. ان ۾ صرف هڪ ڳالهه جو ڌيان رکڻو پوندو آهي ته گيئر مٽائڻ وقت ايڪسيليٽر تي زور ڏيڻ مهل گاڏيءَ کي ٿورو به جهٽڪو نه اچي. جي اچانڪ جهٽڪو اچي ويو ته همراهه ختم! همراهه سڄي سنڌ ۾ ڪرتب شايد ڏيکاريندو هجي. سو ٻئي پير گاڏي جي اڳيان فڪس ڪري مضبوط ڪري پاڻ جيڪا ننڍي کڏ کوٽيائين. جيئن پاڻ سلپ نه ٿئي. ڊرائيور کي چيائين هاڻي گاڏي جي ايڪسيليٽر تي پير ڏي. هڪ ڳالهه ته گاڏي اڳ ۾ اسٽارٽ ڪري ان کي ٻئي گيئر ۾ وجهي ڇڏيو هئائين. هاڻي ڪلچ تان پير کڻي ايڪسيلٽر تي زور ڏيڻو هئو. جيڪو هو تمام آهستي آهستي ڏيندو رهيو ۽ جيئن ايڪسليٽر وڌندو رهيو ته گاڏيءَ جا پٺيان ٽائر زمين ۾ گول ڦرڻ لڳا اهو ڪرتب چند منٽن ٽائين هلندو رهيو گاڏي جا ٽائر پويان ڦرندا ۽ ڌوڙ اڏائيندا رهيا. ڪرتب ختم ٿيڻ کانپوءِ ماڻهن انهي جهوني همراهه کي تمام وڏو داد ڏنو.