ويساهه گهاتي ٿيندي ته رڙ ته ڪبي نه!
قاضي حسن صاحب جي فارم ڀرڻ کان پوءِ آءٌ ان وٽ ويس ته سائين اوهان کي هيءُ شوق ڪيئن ٿيو آهي؟ ٻه گروپ بيٺا آهن، اوهان اڪيلا بنا پينل جي ڇو ٿا منهنجا 2 چار ووٽ خراب ڪيو! قاضي صاحب چيو سڀني کان وڌيڪ مان ووٽ کڻندس. چيو مانس پوءِ ته پينل هجي ها. چيائين نه آءٌ اڪيلو بيهندس. مون چيو مون سان گڏ بيهه. چيائين جيئي سنڌ جي پليٽ فارم تي ڪير ٿو بيهي-اسان اڃا ايترا قوم پرست نه آهيون! ته پوءِ سپاف وارن سان وڃي مل. ان کان به انڪار ڪيائين. پوءِ مون کيس عرض ڪيو ته قبلا! ووٽ ڪونه ملندئي. اوهان جو شهر ۾ مقام آهي. هن اليڪشن کان پوءِ اوهان کي شڪست ٿيندي جيڪا يقيني آهي. شهر ۾ پاڻ تي خواه مخواه ماڻهو کلائيندؤ. اوهان جو ته خير آهي ليڪن پنهنجي خاندان جي باري ۾ سوچيو. مون کي چيائين آئون ته ان ڪري بيٺو آهيان، جو توکي ڪيرائڻو آهي. هڪ طرف سپاف هڪ طرف مان.! مون چيو اهو ته وقت ٻڌائيندو. ڪيو خدا جو اهڙو ٿيو جو ڪجهه ڏينهن کان پوءِ پاڻ ئي وڃي قاضي محمد حسن صاحب عرف ”بلي“ جنرل سيڪريٽري جي اليڪشن تان هٿ کڻي ويو. پوءِ مليو ۽ چيائين اهو مون توتي ٿورو ڪيو آهي. مون توکي ئي تنگ ڪرڻ لاءِ فارم ڀريو هئو. وري تو منٿ اچي ڪئي هئي. سو مون کي تنهنجو خيال آيو ۽ مان هٿ ته کنيو، پر ووٽ به توکي ڏيندس. مون سندس شڪريو ادا ڪيو ۽ اڄ به جڏهن ملندو آهي، چوندو آهي ته مان هٿ نه کڻان ها ته تون ڪري پوين هان. مان به چوندو آهيانس بلڪل ايئن ئي آهي. هاڻي ڪراچيءَ ۾ سندس والد صاحب جيڪو حڪمت ۽ دواخانو هلائيندو هو، اهو پاڻ سنڀاليندو آهي. پيءُ وانگر وڏي ڏاڙهي، نمازي ۽ پرهيزگار ماڻهو آهي. خدمت جو جذبو ۽ ان سان گڏ دنياداري به اٿس. اڃا تائين ملندو آهي ته ڪڏهن ڪڏهن اهي ئي ننڍي هوندي وارا ڀوڳ چرچا ڪندي چوندو آهي ته وڏو حڪيم آهيان. جي ڪنهن ”خاص نسخو“ گهرجئي ته گارنٽيءَ سان ڏيانءِ-ٺهيل ٺڪيل! مان سدائين سندس شڪريو ادا ڪري چوندو آهيانس ته جي ضرورت پئي ته اچي حاضر ٿبو!