شاعري

منهنجي مئي کانپوءِ

ڪتاب ”منهنجي مُئي کانپوءِ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. شاعريءَ جو هي ڪتاب نامياري شاعر ”زخمي چانڊيو“ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي، جنهن ۾ ڪتاب ”شهر شهر زخمي“ ۽ ”ڏاڍو ساريندين“ سميت باقي شاعري شامل ڪئي وئي آهي. ساجد سنڌي لکي ٿو:
”شهيد زخمي چانڊيو جي زخمي روح جي درد ڪٿا جو درد اهي پتنگ ۽ عشاق ئي ڄاڻي سگهن ٿا، جن جو من زميني صحيفن ۽ تلخ حقيقتن جي سچائي جي سگهه سان سرشار هجي. زخميءَ جي ڌرتيءَ لاءِ تڙپ ۽ پڪار جا سنيها اڄ به سندس شاعريءَ مان ليئاڪا پائيندي ڪجهه ڪرڻ جي آرزوءَ جو پيغام ڏين ٿا، زخميءَ پنهنجي شاعري جي هر صنف ۾ فراخدلي سان اندر جي اظهار کي اهڙي نموني ته اڀاريو آهي جنهن کي قلمبند ڪرڻ کان اڳ اڄ جي دور ۾ ڪنهن به قلمڪار جو قلم فل اسٽاپ يا ڪاما جي پابندين سان جڪڙيو ضرور پوي، پر هن ڪويءَ پنهنجي زندگيءَ جيان پاڻ کي شاعريءَ ۾ به کرو، سچو ۽ بي ڊپو ٿي ثابت ڪري پاڻ وڻايو آهي.
Title Cover of book منهنجي مئي کانپوءِ

تو ته دڙڪو به مُرڪي ڏنو هو، مُون ته راتين جون راتيون رنو هو.

تو ته دڙڪو به مُرڪي ڏنو هو، مُون ته راتين جون راتيون رنو هو.
تو ته چرچو ڪيو پنهنجي پَرِ ۾، مُنهنجو ڳوڙهن سان دامن ڀنو هو.

ڏوهه منهنجو مٺا ڪونه هو ٻيو، ويندي تنهنجي هٿن کي چُميو هو،
سڄي محفل جي سامهون ڏئي جهڻڪون، هَٿُ هَٿَ مان تو زوري ڇنو هو.

جڏهن مون کان ڪيا تو ڪنارا، تنهنجا فوٽو ۽ خط ٿيا سهارا،
مونکي پوءِ ڀي شڪايت نه آهي، ڇوته تنهنجي ڏني ٿيو ٻَنو هو.

ماڻهو جيئرن سان جاڙُون ته ڪن ٿا، مُئي کانپوءِ ڇو هُو روئن رڙن ٿا،
مُئي کي ماڻهو مکڻ ڪيئن چون ٿا، جيئري ’زخمي‘ ته ڪوجهو ڪِنو هو.