شاعري

منهنجي مئي کانپوءِ

ڪتاب ”منهنجي مُئي کانپوءِ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. شاعريءَ جو هي ڪتاب نامياري شاعر ”زخمي چانڊيو“ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي، جنهن ۾ ڪتاب ”شهر شهر زخمي“ ۽ ”ڏاڍو ساريندين“ سميت باقي شاعري شامل ڪئي وئي آهي. ساجد سنڌي لکي ٿو:
”شهيد زخمي چانڊيو جي زخمي روح جي درد ڪٿا جو درد اهي پتنگ ۽ عشاق ئي ڄاڻي سگهن ٿا، جن جو من زميني صحيفن ۽ تلخ حقيقتن جي سچائي جي سگهه سان سرشار هجي. زخميءَ جي ڌرتيءَ لاءِ تڙپ ۽ پڪار جا سنيها اڄ به سندس شاعريءَ مان ليئاڪا پائيندي ڪجهه ڪرڻ جي آرزوءَ جو پيغام ڏين ٿا، زخميءَ پنهنجي شاعري جي هر صنف ۾ فراخدلي سان اندر جي اظهار کي اهڙي نموني ته اڀاريو آهي جنهن کي قلمبند ڪرڻ کان اڳ اڄ جي دور ۾ ڪنهن به قلمڪار جو قلم فل اسٽاپ يا ڪاما جي پابندين سان جڪڙيو ضرور پوي، پر هن ڪويءَ پنهنجي زندگيءَ جيان پاڻ کي شاعريءَ ۾ به کرو، سچو ۽ بي ڊپو ٿي ثابت ڪري پاڻ وڻايو آهي.
Title Cover of book منهنجي مئي کانپوءِ

لُريءَ ۾ غريبن جو سيارو ڏٺو ٿئه؟

لُريءَ ۾ غريبن جو سيارو ڏٺو ٿئه؟
ڇا کائيندي تن کي نه ڏارو ڏٺو ٿئه؟

هُجي وِياج رُشوت تي جنهن جو گذارو،
ڪڏهن تنهن کي ڏيندي اُڌارو ڏٺو ٿئه؟

سَرنهن جي ڦولارن ۾ نارين جون جوڙيون،
پَليءَ جي پَٽڻ جو نظارو ڏٺو ٿئه؟

گُهمي ٻين جي محبوب سان ٿو کِلين پر،
رقيبن سان گهمندي پيارو ڏٺو ٿئه؟

ويهي ڪيئن ٿو بنگلن ۾ چمچن سان کائين،
ٿريچن جو ڏانئڻ گذارو ڏٺو ٿئه؟



وٺڻ پيار ۾ يار جو آزمودو!
صُفيءَ تان سَکيءَ جو اشارو ڏٺو ٿئه؟

اديبن جي قدڪاٺ ماپڻ کان پهريان،
سمنڊ جو ڪڏهن ٻيو ڪنارو ڏٺو ٿئه؟

گهڻن ڀائرن تي ڪرين ٿو تون بانور،
امڙ جو اڪيلو سهارو ڏٺو ٿئه؟

ٻاهر رعب جيڪي هٿيارن تي ڪن ٿا،
تنين جيل هٿ ۾ ٻُهارو ڏٺو ٿئه؟

ڪئي ڪيڏي سائنس ترقي آ ’زخمي‘،
اسان وٽ اڃا ڪاري ڪارو ڏٺو ٿئه؟