ساڙ سَڙيو هُو ساڙي ٿي پيو.
جُونِ جي ڄڻ پوياڙي ٿي پيو.
هن سان رشتو اڻ ٽُٽ هو پر،
لُوسڻ ۾ بي پاڙي ٿي پيو.
ڪالهه ٿي مونکي سمجهايو جنهن،
سوئي پاڻ اناڙي ٿي پيو.
محبت جو ميدان ڇڏي ڇو،
تهمت ڏئي هُو ڀاڙي ٿي پيو.
رات کي ڏينهن چيو ئي ناهي،
’زخمي‘ پو ڪيئن ڊاڙي ٿي پيو.