شاعري

منهنجي مئي کانپوءِ

ڪتاب ”منهنجي مُئي کانپوءِ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. شاعريءَ جو هي ڪتاب نامياري شاعر ”زخمي چانڊيو“ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي، جنهن ۾ ڪتاب ”شهر شهر زخمي“ ۽ ”ڏاڍو ساريندين“ سميت باقي شاعري شامل ڪئي وئي آهي. ساجد سنڌي لکي ٿو:
”شهيد زخمي چانڊيو جي زخمي روح جي درد ڪٿا جو درد اهي پتنگ ۽ عشاق ئي ڄاڻي سگهن ٿا، جن جو من زميني صحيفن ۽ تلخ حقيقتن جي سچائي جي سگهه سان سرشار هجي. زخميءَ جي ڌرتيءَ لاءِ تڙپ ۽ پڪار جا سنيها اڄ به سندس شاعريءَ مان ليئاڪا پائيندي ڪجهه ڪرڻ جي آرزوءَ جو پيغام ڏين ٿا، زخميءَ پنهنجي شاعري جي هر صنف ۾ فراخدلي سان اندر جي اظهار کي اهڙي نموني ته اڀاريو آهي جنهن کي قلمبند ڪرڻ کان اڳ اڄ جي دور ۾ ڪنهن به قلمڪار جو قلم فل اسٽاپ يا ڪاما جي پابندين سان جڪڙيو ضرور پوي، پر هن ڪويءَ پنهنجي زندگيءَ جيان پاڻ کي شاعريءَ ۾ به کرو، سچو ۽ بي ڊپو ٿي ثابت ڪري پاڻ وڻايو آهي.
Title Cover of book منهنجي مئي کانپوءِ

”ماريا وڃون ٿا“

”ماريا وڃون ٿا“

اسان راههَ ويندي ماريا وڃون ٿا.
مگر ڪانه ڪنهن کان شڪايت ڪيون ٿا.

اسان هر جنم ۾ ڪئي ديشَ سيوا،
جِيون هوشو بڻجي اُميدن تي ارڏا،
اذيت جي پاڇي ۾ پلجون مَرون ٿا.

اسانجو بلاول، اسانجو ڀٽائي،
اسانجو آ سرمد، اسانجو گدائي،
اُنهن وانگي ڌرتيءَ جو پيغام ڏيون ٿا.

اسان کي نه گهرجي ملڪيت نه ڪُرسي،
نه ئي پاپ پوڄيون، جيُون ڪاڻِ ڌرتي،
چڱاين جي عيوض بُرايون پَسون ٿا.

اسان پيارُ آڇيو، اسان چاهُه آڇيو،
اسان ديس خاطر کڻي ساهُه آڇيو،
سرتيءَ جي سُک جو نه ويساهُه ٿيون ٿا.

اسان ڀاڳ لوڙهيو رُڳو بارشن ۾،
مُخالف عناصر رهيا سازشن ۾،
اسان دارَ مرڪي مُرڪي چُمون ٿا.

اسان پوءِ ڪنهن جو سهارو نه هوندو،
۽ رشتن جي ’زخمي‘ نه ڪو سار لهندو،
اسان پنهنجا ٻچڙا ننڌڻڪا ڇڏيون ٿا.