ڪري دلبر وڃ نه ڪنارا
توسان گهاريل سانوڻ سيارا
اڃان ڀي ياد هِن.
تنهنجي مُنهنجي پيار جا آهن، شاهد چنڊ ستارا،
توڏي ايندي پير پِٿون ٿيا، سي ڀي رستا چارا،
اڃان ڀي ياد هِن.
دلڙي کسي ايئن نه ڪر، مُنهنجا دلبر يار دلارا،
ڪاري ويس ۾ ڪوٺي تي بيهي، تو جو ڪيا ها اشارا،
اڃان ڀي ياد هِن.
اڳ ته گهڙي ڀي ڪانه هَئه سَرندي، مونکان پري منهنجا پيارا،
ڪينجهر، سمنڊ ڪناري گڏ ٻنهي جيڪي ڏٺا ها نظارا،
اڃان ڀي ياد هِن.
پَرچ اچي نه ته ’زخميءَ‘ کان وٺ، واپس پنهنجا سمورا،
فوٽو، خط ۽ تنهنجا ڏنل مونکي ڀاڪر بوسا اڌارا،
اڃان ڀي ياد هِن.