توڙي سامهون آفت هوندي.
تنهنجي منهنجي محبت هوندي.
پيءُ، پُٽ، ڀائر پاڻ ۾ سائين،
ويڙهائيندي دولت هوندي.
محبت ۾ جن دوکو کاڌو،
تن کان نيٺ ٿي غفلت هوندي.
سنڌي قوم جي نيٺ سڃاڻپ،
سنڌي ادبي سنگت هوندي.
جيئري مجموعو جنهن نه ڇپايو،
سمجهو ان جي غربت هوندي.
جيڪو سنڌ جي سينڌ سنواري،
ان کي قومي غيرت هوندي.
جيڪو سنڌ جي سينڌ اُجاڙي،
ان کان مون کي نفرت هوندي.
ووٽ وٺي پوءِ جيڪو وساري،
اُن جي ڪُوڙي سياست هوندي.
ڌرتي کيڙي سونُ ميڙيو جنهن،
هاري تنهن ڪئي محنت هوندي.
جنهن ۾ سهپ ذرو ئي ناهي،
ان جي ڪيئن طبيعت هوندي.
جنهن ڏينهن ’زخمي‘ ڏيهُه ڇڏيندو،
تنهن ڏينهن گهر گهر قيامت هوندي.