ڪندس مان به توسان وفا قبر تائين.
ڪندو تون به رهجانءِ جفا قبر تائين.
ڪَٽي جيلُ وڃبو سڄڻ زندگيءَ جو،
ڏني جو اٿيئي سزا قبر تائين.
قدرُ توکي جيئري اسان جو نه آهي،
مرڻ کان پوءِ رُئندين مٺا قبر تائين.
اوهان جي ستم جا ڏنل گهاوَ گهرا،
ڇُٽي ڪونه پيارا ڇُٽا قبر تائين.
اسان ڳُڻ اوهان جا ٿَڪا سين نه ڳائي،
ڀلي تون ڪندو رَهُه گلا قبر تائين.
اوهان کي خُدا ڏي حُسن جواني بخشي،
جوانيءَ کي ناهي بقا قبر تائين.
مرڻ کان پو مُنهنجي، اکيون تنهنجون کُلنديون،
جڏهن دوست دُشمن رُنا قبر تائين.
وڏا ڦاٽَ ڦاٽي پَون ها اي ’زخمي‘،
لِکان ها جي ڊائري الا قبر تائين.