”جهموريت“
اي
جهموريت جا
دعويدار حڪمرانو!
اگر
امن، سلامتي
۽
خوشحاليءَ لاءِ
اوهان جا
ڪيل اعلان
سچا آهن
ته پوءِ
سنڌ ۾
پاڻي پيئڻ جي
نلڪن
۽
گلاسن کي
سنگهرن جي
ڇا معنيٰ آهي؟
هٿين هٿ ڪڙول، پيرن ۾ آ نيلُ،
آزاديءَ سان ميلُ، ٿيندو انهيءَ موڙ تي.
آزادي انسان جو، آهي فطري حق،
ايڏي بَڪَ نه بَڪُ، وٺي وينداسونءِ وڙهي.
وٺي وينداسونءِ وڙهي، آزادي هڪ ڏينهن،
ڏُڪر ويندو ڏيهه مان، وَسي پوندا مِينهَن،
نوان ٿيندا نينهن، ماڻي امن آجپو.
ماڻي امن آجپو، ٿينداسون خوشحال،
ماڻهو باقي سال، کيڙي کائيندا پيا.
کيڙي کائيندا سُون پيا، پنهنجي هيءَ زمين،
تو واري ان دين، ويڙها ويڙهائي ڇڏيا.
فرقيواريت باهه ۾، ٽچڪي ٿو انسان،
ڪاڏي دين ايمان، ڪاڏي ماڻهوءَ ماڻهپو.
آزاديءَ جي نانءَ کان، وڃي ٿو وَهلور،
ڪيڏو پنهنجي قوم سان، ڪري پيو ڪلور،
ادبي دنيا ٿي سَڏي، ان کي باشعور،
لِڪي لِکي لوڪ کان، اندر چڪناچُور،
اديبڙو مجبور، گزيٽيڊ گريڊ ۾.