شاعري

منهنجي مئي کانپوءِ

ڪتاب ”منهنجي مُئي کانپوءِ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. شاعريءَ جو هي ڪتاب نامياري شاعر ”زخمي چانڊيو“ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي، جنهن ۾ ڪتاب ”شهر شهر زخمي“ ۽ ”ڏاڍو ساريندين“ سميت باقي شاعري شامل ڪئي وئي آهي. ساجد سنڌي لکي ٿو:
”شهيد زخمي چانڊيو جي زخمي روح جي درد ڪٿا جو درد اهي پتنگ ۽ عشاق ئي ڄاڻي سگهن ٿا، جن جو من زميني صحيفن ۽ تلخ حقيقتن جي سچائي جي سگهه سان سرشار هجي. زخميءَ جي ڌرتيءَ لاءِ تڙپ ۽ پڪار جا سنيها اڄ به سندس شاعريءَ مان ليئاڪا پائيندي ڪجهه ڪرڻ جي آرزوءَ جو پيغام ڏين ٿا، زخميءَ پنهنجي شاعري جي هر صنف ۾ فراخدلي سان اندر جي اظهار کي اهڙي نموني ته اڀاريو آهي جنهن کي قلمبند ڪرڻ کان اڳ اڄ جي دور ۾ ڪنهن به قلمڪار جو قلم فل اسٽاپ يا ڪاما جي پابندين سان جڪڙيو ضرور پوي، پر هن ڪويءَ پنهنجي زندگيءَ جيان پاڻ کي شاعريءَ ۾ به کرو، سچو ۽ بي ڊپو ٿي ثابت ڪري پاڻ وڻايو آهي.
Title Cover of book منهنجي مئي کانپوءِ

”زندگي خُواب آ صنم ڪوئي“.

”زندگي خُواب آ صنم ڪوئي“.
ڄڻ مَواليءَ جو وزم ڪوئي.
مان ته ڌرتيءَ لاءِ لکندس پيو،
ڀل ڪري مونکي پو ختم ڪوئي.









ڪري زيادتي پوءِ معافي گهرڻ جي،
اها هوندي عادت آ ماڻهن گهڻن ۾.
ڪرڻ معاف تن کي سُٺي ڳالهه آ پر،
ڏُڌل کيرُ پوندو نه آهي ٿڻن ۾.

نه ٿس ويسو ٻَنيءَ جو ڪو، نه ئي ٿس مالُ ۽ ملڪيت.
گُذارو جنهن جو چوريءَ تي، ڪري سو ڪيڏي پيو فوڪيت.
وڙهڻ جي لئه عزيزن سان ڪُهاڙي ٿو وتي ڇيريون،
ڊڄن ٿا ماڻهو سڀ اُن کان، خدا سائين جي آ قدرت.


کَپائي چانورن جي لَپ، ڀري ٿو حاضري ڪورٽ،
عجب آ سو عزيزن لئه ڪُهاڙي ٿو وتي ڇيريون.
نه ٿس نالو پنڊيءَ تي گهرِ، ڪري ٿو ڳوٺ تي داٻا،
اهڙي منحوس ماڻهوءَ جون ڪڍي ڇڏجن اکيون ميريون.