اي مٺا آءُ تون منهنجي تڏي،
توتان سِرُ ساهُه صدقي ڪيان.
مون کي تنهنجو قسم، تنهنجي سِرَ جو قسم.
اچ پير پيارا ڀري،
رهه ايڏو نه مون کان پَري،
آءُ منهنجا مٺا، ڏي نه ايڏي سزا،
پل توکئون جُدا ڪيئن ٿيان.
ڀلي لوڪ جلي ته جلي،
رُڳو تنهنجو سهارو مِلي،
ڪندو تڪرار ڇا، هتي اغيار ڇا،
تنهنجي دم سان ٿو دلبر جِيان.
هاڻي ’زخميءَ‘ تي ڪر ڪو ڪرم،
ماري تنهنجو ٿو مون کي مرم،
حال محرم به تون، منهنجو همدم به تون،
تڏهن تنهنجي اڳيان ٿو رُئان.