ڏسان ٿو رات سپني ۾ اهو اعلانُ ٿي ويو آ.
هٿيارن جو ڪَٺي گهر گهر وڏو سامانُ ٿي ويو آ.
پَڪا پوڙها مِڙي آيا، سڀئي سَنڌرو ٻَڌي بيٺا،
مَرڻ مارڻ جو مَردن لئه کُليو ميدانُ ٿي ويو آ.
هَليون گوليون، ڌُڏي ڌرتي، اُٿيا شعلا، ٻُڌم چيخُون،
ڏٺو ٿم ديس پنهنجي جو وڏو نقصانُ ٿي ويو آ.
سَوين ڪُونڌر ڪُسي پيا ۽ وَهي پيو خُون سان سِنڌُو،
کڙو منڇر ۽ ڪينجهر تي وڏو طوفانُ ٿي پيو آ.
ڪري جنهن جي وڏي آجيان رهايوسين اچي گهر ۾،
مَندو هِن ديس جو ڌاريو اُهو مهمان ٿي پيو آ.
اسان جنهن کي چڱو سمجهيو اُهو بدمعاش نڪري پيو،
شرارت ٿو ڪري ويٺو، وڏو شيطانُ ٿي پيو آ.
ڏسان ٿو ڳوٺ ساري ۾ گهُمي راڪاسُ ويو آهي،
لڳي ٿو شهر ڄڻ پنهنجو سڄو سنسانُ ٿي ويو آ.
مِلڻ تي يار آزادي هُئي پر جاڳ ٿي جَهٽ پَٽ،
هي سڀ ڪجهه خواب هو ’زخمي‘ اهو ارمانُ ٿي پيو آ.