اچڻو اٿئي ته اچ تون،
مِلڻو اٿئي ته مِل تون،
مُئي پوءِ نه سارجان.
مُئي پوءِ نه سارجان، هنجون ڀي نه هارجان.
تنهنجو آهيان تنهنجو رهندس،
جيسين جڳ ۾ جيئرو رهندس،
تون ڀي واعدو پاڙجان، مون کي نه وسارجان.
پُڇڻ آيا پيارا ماڻهو،
ڪيئي جيءَ جيارا ماڻهو،
مهل تون مَلهائجان، نه خلقون کِلائجان.
مُئي کان پو ميلو ڪهڙو،
قبر تي اويلو ڪهڙو،
گُل نه ڇَٽائجان، ڏيئا نه ٻارجان.