پل پل تنهنجا پُور الاڙي!
مَن سدا مجبور الاڙي!
تنهنجي دل جي ويجهو آهيان،
پوءِ ڀي سمجهين دور الاڙي!
پن ڇڻ رُت ۾ ڇوٿو ڇيڙين،
محبت جا مذڪور الاڙي!
ڦوهه جواني ۾ هي تنهنجا،
ٻاراڻا دستور الاڙي!
توکي جنهن به ڏٺو او ساجن،
ٿي ويو چڪنا چُور الاڙي!
ظاهر واقعي ’زخمي‘ ناهيان،
نس نس آ ناسُور الاڙي‘