شاعري

خواب آوارا پکي

هي ڪتاب اسان جي دور جي خوبصورت شاعر احمد سولنگيءَ جي شاعراڻي تخليقن جو مجموعو آهي. لڇمڻ ڪومل مهاڳ ۾ لکيو آهي:
”احمد سولنگيءَ کي مان هتي نئين نسل جي نئين شاعريءَ جي علامت (symbol) ڪري ٿو کڻان. ان ٽهيءَ جا اڪثر شاعر فئشن پرستيءَ طرف مائل ٿي Stream of consciousness (شعور جي ڌارا) بدران Mainstream (روايت پرست ڌارا) طرف لُڙهندا ويا. جتي شاعري خود شاعرن مٿان نازل ٿيڻ جو فطرتي عمل ٿيڻ جڳائي، اتي هُو پاڻ شاعريءَ مٿان نازل ٿيڻ لڳا ۽ اهڙي افراتفريءَ واري دؤر ۾ ڪيترن کي لُڙ ۾ مزو لڳي ويو ۽ هُو راتورات شاعر ٿي ويا، پر شاعريءَ لاءِ جيڪا اندر جي سُوجهه ٻُوجهه گُهربل آهي، ان تقاضا تي احمد سولنگيءَ جهڙا ڪي ٿورائي تخليقڪار کَرا ثابت ٿي سگهيا.“
Title Cover of book خواب آوارا پکي

پوپَ کي ڪهڙي خبر؟

پوپَ کي ڪهڙي خبر؟


هر چرچ کي هر روز ٿو پوچو لڳي،
ڄڻ فرش ٿو شيشو لڳي.
مريمَ، مسيحا جي اَڇوتٖي لڙڪ سان،
ڌوتي سڄي ڌرتي مگر،
جيڪي صليبن تان ڳڙي رَت جا ڦُڙا پَٽ تي پيا،
ڪنهن کان نه سي ڌوپِي سگهيا!

سو ريجُ ريٽي رَتُ جو،
جنهن مان ڦُٽي ٿو ڪڻڪ جو ڪو سنگُ-سونو،
ٿو ڀَري ڄڻ پيٽُ جنهن مان ڪو بُکيو!
جنهن چرچ ۾ گهاريو گهڻو،
تنهن پوپَ کي ڪهڙي خبر؟
اهڙي مٽي آ هر ڪليسا کان مٿي!