اياز جي نانءِ
ڪُوڪَ ڪوئل جي سُڻي، ڪو سُر سُتل آ جاڳيو،
ڪنٺَ تنهنجي ۾ ڪوي، گيڙو غزل آ جاڳيو!
لاڙ َتان لالڻ لهي ويو، سجُ تلاون کي رڱي،
لاهيارين جي اکين ۾، جل ڪجل آ جاڳيو!
واءَ واڌايون ڏنيون ۽ سانجهه سرگوشيون ڪيون،
ڪَپَ تنهنجي تي ڪراڙ اَڄ نئون ڪنول آ جاڳيو!
رات ڪوهستان جي، پنهنجا پلوَ ويڙهي پئي،
ننڊ مان ڪرچات ۾ شاعر سُتل آ جاڳيو.