اداس روح ازل کان پناههَ ۾ آهي،
حسين خوابَ جي جنت جي چاههَ ۾ آهي.
جڏهن خُدا ئي رهي ٿو يقين کان ٻاهر،
فرار فرد جو اڪثر گناههَ ۾ آهي.
ڪَکي ٿي ننڊ وڃي روز ڪامَ! ڪَجراري،
نه سگهه سريرَ، نڪِي ساههُ ساههَ ۾ آهي.
هوا سنگيت ٿي ڇيڙي ملاح ڪشتيءَ سان،
سمونڊُ سانجهه سان ڪهڙيءَ صلاحَ ۾ آهي.
صليبُ سوچ جو عيسيٰ کڻي جتان گُذريو،
اسان جو عشق انهيءَ رسم راههَ ۾ آهي.
نقابُ پوشُ اجل آ سوار گهوڙي تي،
ازل کان ابد جي ارڏيءَ نگاههَ ۾ آهي.