مشورو
وڏن وڏن ايوانن وارؤ!
کليل درين، دالانن وارؤ!
بند دلين جي گلين ۾ ڪو،
تيز هوا لئه کوليو رستو!
اک اک جاڳ مشعال بڻايو،
کوليو خيال جو روشن پردو،
ڏسو سمندر نيرو جاڳيل،
پکيءَ پکيءَ جي پويان اڏري،
حدِ نظر تي پهچو!
هيڏي گهري نيري دنيا،
اُن ۾ پاڻ سمايو،
لهر لهر جيئن ساحل پائي،
ان جيئن پاڻ وڃايو!
هر ساعت جو پنهنجو سودو
پنهنجي پاڻ مان ٻاهر نڪرو!
پاڻ نه ائين اُلجهايو.
هٿ هٿ کوليو،
هر ڪنهن کي ورسايو،
رند، رڪيب ۽ رينون روڪي،
پير زمين تي لاهيو،
کليل درين، دالانن وارؤ،
وڏن وڏن ايوانن وارؤ!