ڪارو بَن
سپنن جو سودائي بَن مان گذري ٿو.
ڪاري بَن جون راتيون ڪاريون، ڏينهن به ڪارا،
برسن گهور- انڌيرن تي ٿا، مينهن به ڪارا،
وقت پکيءَ جيئن آوارا ٿي اُڏري ٿو-
سپنن جو سودائي بن مان گذري ٿو.
بن ۾ ڪارا نانگَ، بَلائون، شينهن، گِداڙيون،
چيتا، باندر، لومڙ، سوئر، رِڇَ، بَگهاڙيون،
پَنُ پَنُ ڌڙڪِي آوازن تي وکري ٿو-
سپنن جو سودائي بن مان گذري ٿو.
بَن ۾ هر پاسي آ ڀيانڪ اوندهه ڇائي،
بَن ۾ آهي سانجهه، صبح جي مهل نه ڪائي،
ڪير ڪنڊن ۽ زرد پنن تان اُڪري ٿو-
سپنن جو سودائي بَن مان گذري ٿو.
سپنن کي ڀي روز سفر ڪو ڪرڻو پئي ٿو،
دؤر پُراڻي پٿر جي ۾ رهڻو پئي ٿو،
ساڀيائن جو سِجُ ڪڏهن ايئن اُڀري ٿو-
سپنن جو سودائي بَن مان گذري ٿو.