شاعري

خواب آوارا پکي

هي ڪتاب اسان جي دور جي خوبصورت شاعر احمد سولنگيءَ جي شاعراڻي تخليقن جو مجموعو آهي. لڇمڻ ڪومل مهاڳ ۾ لکيو آهي:
”احمد سولنگيءَ کي مان هتي نئين نسل جي نئين شاعريءَ جي علامت (symbol) ڪري ٿو کڻان. ان ٽهيءَ جا اڪثر شاعر فئشن پرستيءَ طرف مائل ٿي Stream of consciousness (شعور جي ڌارا) بدران Mainstream (روايت پرست ڌارا) طرف لُڙهندا ويا. جتي شاعري خود شاعرن مٿان نازل ٿيڻ جو فطرتي عمل ٿيڻ جڳائي، اتي هُو پاڻ شاعريءَ مٿان نازل ٿيڻ لڳا ۽ اهڙي افراتفريءَ واري دؤر ۾ ڪيترن کي لُڙ ۾ مزو لڳي ويو ۽ هُو راتورات شاعر ٿي ويا، پر شاعريءَ لاءِ جيڪا اندر جي سُوجهه ٻُوجهه گُهربل آهي، ان تقاضا تي احمد سولنگيءَ جهڙا ڪي ٿورائي تخليقڪار کَرا ثابت ٿي سگهيا.“
Title Cover of book خواب آوارا پکي

سانجهي اُداس پاڇا، ڪنهن کي سمونڊُ ڳولي؟

سانجهي اُداس پاڇا، ڪنهن کي سمونڊُ ڳولي؟
وکريل، وشالُ، تنها، ڪنهن کي سمونڊُ ڳولي؟

هيءَ سانت، رات، سوچون، هي خواب جا جزيرا،
چنڊَ ڪنٺ سنگ تارا، ڪنهن کي سمونڊُ ڳولي؟

سادو، سُفيد ساحل، ٻوليون انيڪ ٻولي،
لهرن جا لوڏي پينگها، ڪنهن کي سمونڊُ ڳولي؟

هر روز ڇوڙَ ويلي، ملندو رهيو مُسلسل،
سمجهيو نه پوءِ به دريا، ڪنهن کي سمونڊُ ڳولي؟

ڪيئي جهاز جيءَ جا، هُن ٻارِ منجهه ٻوڙيا،
ٻيڙيءَ ۾ ٻيڙياتا، ڪنهن کي سمونڊُ ڳولي؟