شاعري

خواب آوارا پکي

هي ڪتاب اسان جي دور جي خوبصورت شاعر احمد سولنگيءَ جي شاعراڻي تخليقن جو مجموعو آهي. لڇمڻ ڪومل مهاڳ ۾ لکيو آهي:
”احمد سولنگيءَ کي مان هتي نئين نسل جي نئين شاعريءَ جي علامت (symbol) ڪري ٿو کڻان. ان ٽهيءَ جا اڪثر شاعر فئشن پرستيءَ طرف مائل ٿي Stream of consciousness (شعور جي ڌارا) بدران Mainstream (روايت پرست ڌارا) طرف لُڙهندا ويا. جتي شاعري خود شاعرن مٿان نازل ٿيڻ جو فطرتي عمل ٿيڻ جڳائي، اتي هُو پاڻ شاعريءَ مٿان نازل ٿيڻ لڳا ۽ اهڙي افراتفريءَ واري دؤر ۾ ڪيترن کي لُڙ ۾ مزو لڳي ويو ۽ هُو راتورات شاعر ٿي ويا، پر شاعريءَ لاءِ جيڪا اندر جي سُوجهه ٻُوجهه گُهربل آهي، ان تقاضا تي احمد سولنگيءَ جهڙا ڪي ٿورائي تخليقڪار کَرا ثابت ٿي سگهيا.“
Title Cover of book خواب آوارا پکي

جوڳڻ – بين وڳي-

جوڳڻ – بين وڳي-
نانگ ندورا آئيا.

چڙهي رات چکيا مٿي،
مُنهنجي ڀيڻ سڳي،
جوڳڻ – بين وڳي-
نانگ ندورا آئيا.

جُوٺا جوڀن هيئن تون،
مون سان ڪر نه ٺڳي!
جوڳڻ – بين وڳي-

نانگ ندورا آئيا.

ها، هيءَ مُنهنجي جندڙي،
تنهنجي توهَه تڳي،
جوڳڻ – بين وڳي-

نانگ ندورا آئيا.

تو بن ڏاڍا ڏاکڙا،
آيا لار لڳي،
جوڳڻ – بين وڳي-

نانگ ندورا آئيا.