هير هندورو، ڪينجهر ڪَپَ،
چنڊُ چُمي پيو، نوريءَ چَپَ.
سِپَ ۾ موتي ٿا سِپجن،
من ۾ سرجي، تانگهه تڙپَ.
تنهنجي اهڙي نيڻَ نهارَ،
جهڙي جهرڪيءَ بازَ جهڙپَ.
مون کي ويٺا روز ڪَکين،
تنهنجي ساروڻين جا سَپَ.
تو وٽ مهنگا موتي کوڙ،
مون وٽ آ لڙڪن جي لَپَ.
سنڌ سڄي آ نيزي پاند،
دلبر ڪهڙا ڊِڄَ ۽ ڊَپَ!