اوهان جون اکيون ٿي اوهان کي ڏسون ٿا،
محبت جي منزل جي ڳولا ڪيون ٿا.
بدن جي بِشارت بدن تي لهي ٿي،
دلين تي مگر ڪينَ پُورا لهون ٿا.
اُتم هر خزاني کان ڪشڪول دل جو،
اَميريءَ کي اُڇلي فقيري رکون ٿا.
رهي تِشنگي ٿي الائي ته ڪهڙي،
اُڃارا، اُڃارا، اُڃارا رهون ٿا.
اسين ساهه پنهنجو سُئيءَ ساڻ ٽوپي،
سڀئي سور سانڍڻ سڳي تي سِکون ٿا.
ڳُتي من جا موتي جوانيون جَڙيون ٿا،
هينئون هُنر هيري ورههَ ڏي وڃون ٿا!
پکيءَ وانگي آزاد پنهنجون اُڏارون،
ڪٿي سرحدن جي حدن ۾ رهون ٿا!
سفر جي اُڏي ڌوڙ ادراڪ آندو،
مسافر چُمڻ پيرَ تنهنجا اچون ٿا!
ڏسي چنڊَ جو مڌُ پيالي ۾ پاڇو،
جهُڪي حُسن جي ڪنهن خُدا سان ملون ٿا!