دليلَ سوچي پناههَ ڳولي،
اڃا به دل ٿي گناههَ ڳولي.
شعور سارو قديم ٿِي ويو،
نوان اُفق ٿي نگاههَ ڳولي.
بغير پيرن سفر ڪيو آ،
ملي نه منزل ڪا راههَ ڳولي.
نه چنڊُ پُورو اداس اُڀَ جو،
چڪورُ ڪهڙا ٿو چاههَ ڳولي.
فحاش اک جو ئي ڪرشمو آ،
هُو جسم جا ٿو نِباههَ ڳولي.
عجيب خوابن جهانُ جوڙيو،
زمينَ جا سڀ گواههَ ڳولي.
خيال ۾ هُو ٻُڏي ۽ اُپڙِي،
سمونڊ احمد اَٿاههَ ڳولي.