ٿر تي بَرسِي سنهڙي بُوند،
اک مان ٽپڪِي رَتَ جي بُوند.
بَر سڄي جي پياسي ننڊ،
جاڳائي وئي هڪڙي بُوند.
ڪَچِي مٽي مهڪٖي جيئن،
مان ٿيان ڌرتي، تون ٿي بُوند.
ڪُوڙيون ڪڪريون، ڪُوڙي سانجهَه،
کوٽيون کِنوڻيون، کوٽِي بُوند.
کارو ساگر اُپڙِي روز،
سِپَ جهٽي ٿي مٺڙي بُوند.
ڪڪرين پاتا ڄڻ پازيب،
رڻ تٖي ڇم ڇم ڇمڪِي بُوند.