هن خواب جِي ڪَٺارَ ڪٿي آ،
اي پيار! هيءَ پُڪارَ ڪٿي آ.
هڪ زندگي تلاش ۾ گُذري،
ٻي خواهشو! ڄمارَ ڪٿي آ.
هر رات ريگزار لتاڙي،
هن چنڊ کي مهارَ ڪٿي آ.
مون موت تنهنجي ڇانوَ قبولي،
تارونءَ مٿان ترارَ ڪٿي آ.
بازيگريءَ کي عشق ٿو ڄاڻي،
ڪنهن دل جي جيت هارَ ڪٿي آ.
ڪجهه ماڪَ، لُڙڪَ رات رکي ٿي،
پر ڏينهن کي نهارَ ڪٿي آ.
آ زندگيءَ صليب سجايو،
ڪا موت تي ميارَ ڪٿي آ.
اي آسمانَ! هر ڪو ڀَري پَر،
احمد جيان اُڏارَ ڪٿي آ.