مورڻِي!
ڇن ڇن ڇن ڇن ڇن ڇن پايل؛
پيرن منجهه وڄي!
سکي! مورڻيءَ وانگ ٽِلين ٿي؛
ڊوڙي سَڄي کَٻي.
چيلهه سنهيءَ تي گهاگهر سُونهي؛
گجرا ٻانهن منجهه،
تنهنجي اکڙين روز رُلايون؛
هرڻيون راهُن منجهه!
هاءِ ڪَنن ۾ جُهومڪ جِهرمِر؛
نَٿَ ۾ پَٽَ جي ڏاڻي!
تنهنجو گهونگهٽ ۾ چهرو ڄڻ؛
جُهڙ ۾ وِڄُ وراڻي!
ڳوٺَ لتاڙي آئينءَ ڳهيلي؛
گهر گهر ڏئي ڪڙو،
سينهون سِرَ تي گهڙو گهَڙي تي؛
پائي ڇِيٽَ پَڙو.