شاعري

خواب آوارا پکي

هي ڪتاب اسان جي دور جي خوبصورت شاعر احمد سولنگيءَ جي شاعراڻي تخليقن جو مجموعو آهي. لڇمڻ ڪومل مهاڳ ۾ لکيو آهي:
”احمد سولنگيءَ کي مان هتي نئين نسل جي نئين شاعريءَ جي علامت (symbol) ڪري ٿو کڻان. ان ٽهيءَ جا اڪثر شاعر فئشن پرستيءَ طرف مائل ٿي Stream of consciousness (شعور جي ڌارا) بدران Mainstream (روايت پرست ڌارا) طرف لُڙهندا ويا. جتي شاعري خود شاعرن مٿان نازل ٿيڻ جو فطرتي عمل ٿيڻ جڳائي، اتي هُو پاڻ شاعريءَ مٿان نازل ٿيڻ لڳا ۽ اهڙي افراتفريءَ واري دؤر ۾ ڪيترن کي لُڙ ۾ مزو لڳي ويو ۽ هُو راتورات شاعر ٿي ويا، پر شاعريءَ لاءِ جيڪا اندر جي سُوجهه ٻُوجهه گُهربل آهي، ان تقاضا تي احمد سولنگيءَ جهڙا ڪي ٿورائي تخليقڪار کَرا ثابت ٿي سگهيا.“
Title Cover of book خواب آوارا پکي

لِڱ مهٽي، اک مٽين ٿي ساحرا !

لِڱ مهٽي، اک مٽين ٿي ساحرا !
اوچتو ڪاڏي هٽين ٿي ساحرا !

عڪسَ يا عريانين جا اولڙا،
آئينن ۾ ڇا لٽين ٿي ساحرا !

آ بدن تي بُوندَ هيري جي مثال،
ڪيترا موتي جهٽين ٿي ساحرا !

سوني ڇاتيءَ تي ٻَڌي ڳاڙهو ٽوال،
وارَ تون آلا وٽين ٿي ساحرا !

پنکَ طاقتور، هوائن کي ڏئي،
پوپٽن جا پَر پَٽين ٿي ساحرا !

نفرتن تي تو رکيو لاهي لباسُ،
ساڙ کي ڪاٿي سٽين ٿي ساحرا !

رات جو اڻ ڄاڻ اکڙين ۾ لهي،
کاڻ خوابن جي کٽين ٿي ساحرا !

وقت پنهنجا وڻ سڀئي ڇانگي ڇڏيا،
ڏار تون ڪهڙا ڪٽين ٿي ساحرا !