شاعري

خواب آوارا پکي

هي ڪتاب اسان جي دور جي خوبصورت شاعر احمد سولنگيءَ جي شاعراڻي تخليقن جو مجموعو آهي. لڇمڻ ڪومل مهاڳ ۾ لکيو آهي:
”احمد سولنگيءَ کي مان هتي نئين نسل جي نئين شاعريءَ جي علامت (symbol) ڪري ٿو کڻان. ان ٽهيءَ جا اڪثر شاعر فئشن پرستيءَ طرف مائل ٿي Stream of consciousness (شعور جي ڌارا) بدران Mainstream (روايت پرست ڌارا) طرف لُڙهندا ويا. جتي شاعري خود شاعرن مٿان نازل ٿيڻ جو فطرتي عمل ٿيڻ جڳائي، اتي هُو پاڻ شاعريءَ مٿان نازل ٿيڻ لڳا ۽ اهڙي افراتفريءَ واري دؤر ۾ ڪيترن کي لُڙ ۾ مزو لڳي ويو ۽ هُو راتورات شاعر ٿي ويا، پر شاعريءَ لاءِ جيڪا اندر جي سُوجهه ٻُوجهه گُهربل آهي، ان تقاضا تي احمد سولنگيءَ جهڙا ڪي ٿورائي تخليقڪار کَرا ثابت ٿي سگهيا.“
Title Cover of book خواب آوارا پکي

تنها پالي پيارَ نه سُمهه!

تنها پالي پيارَ نه سُمهه!
ايئن اڪيلي ڌارَ نه سُمهه!

ننڊ ۾ ويندءِ چنڊُ چُمي،
وِلَهه ۾ ويڙهي وارَ نه سُمهه!

جَرَ تي بَرسِي ساري رات،
برَ ۾ ڪارونڀارَ نه سُمهه!

جيسين بُکيو پيٽُ ڀَري،
تيسين پالڻهارَ، نه سُمهه!

کِڙيو چنڊُ، اُڏام چڪور!
ايئن قبولي هارَ نه سُمهه!

ڇوري! چوٽيءَ منجهه ڀَريٖ،
موتئي جي مهڪارَ نه سُمهه!