ظُلم ۽ ڪفر سان لڙائي آ
منهنجي هر سوچ ڪربلائي آ.
تنهنجي فطرت ۾ منهنجي مجبوري،
ڄڻ جهنم ۾ پارسائي آ.
دشمني، دوستيءَ کان مخلص آ،
مون ته هر وار آزمائي آ.
مون سان گڏجي رهين يا دُور هُجين،
هاڻ هر حال ۾ جُدائي آ.
منهنجي ترديد تي رُئلڻ وارا!
تنهنجي تجديد جي ڀَلائي آ.
پاڻ کي ٿو ’وفا‘ خدا سمجهان،
ڪيتري قدر هيکلائي آ.