ڪجهه سوالن جيان، ڪجهه جوابن جيان
زندگي آهه انگي حسابن جيان.
تنهنجي چشمِ ڪرم کان غضب ٿي ويو،
راحتون ڀي لڳن ٿيون عذابن جيان.
منهنجا جذبا اَلَڙ پيئندڙن وانگيان،
تنهنجا جلوا پراڻن شرابن جيان.
حُسن وارن جا رنگين، ڪومل بدن،
عشقيه شاعريءَ جي ڪتابن جيان.
لُڙڪ بڻجي اُڃايل اُميدون وريون،
دل جا چشما لڳا جو سرابن جيان.
منهنجا ڳوڙها عوامي سماعت ’وفا‘!
هُن جون مُرڪون سياسي خطابن جيان.