مَست اکين تي پيار ايندو ويو
بِن پيئڻ جي خمار ايندو ويو.
جئن چمن ۾ بهار ايندو ويو،
گُلبدن تي نِکار ايندو ويو.
بُتڪدا، مئڪدا ويا ٺهندا،
جيئن جئن مون ڏي يار ايندو ويو.
ظلم کٽيو يا صبُر ڪنهن کٽيو،
وقت کي اعتبار ايندو ويو.
مئڪدي ۾ ’وفا‘ جو پهچڻ هو،
هر نظر ۾ غبار ايندو ويو.