ڀورن تي ڀال ٿي ويا
ڏاها سوال ٿي ويا.
شاعر ڪمال ٿي ويا،
ماڻهو غزال ٿي ويا.
سَٽ – ڪُٽ جو آ زمانو،
ديرا پلال ٿي ويا.
ڄڻ ذات، ڏات ناهي،
حبشي، بِلال ٿي ويا.
سِر هو تَريءَ تي، ليڪن -
حق ئي بحال ٿي ويا.
دل جي معاملي ۾،
سڀ هم خيال ٿي ويا.
پل جو ’وفا‘! سفر هو،
پنجاهه سال ٿي ويا.