پاڻ کي ڇو وڃين ٿو ڊاهيندو
ٻيو دفعو ڪير توکي ٺاهيندو!
پنهنجي ظلم ۽ ستم جا ڏاند ٻڌي،
ڳاهه وانگر وڃين ٿو ڳاهيندو.
هر نظر ۾ اهو شعور ڪٿي،
مون جيان ڪير توکي چاهيندو!
منهنجي هر آرزو کي قتل ڪرين،
ٿو مٺايون وتي وراهيندو. (1)
هر نئين سج ٿو خيال مَٽين،
ڪير توسان مٺا! نباهيندو.
ڏک نه ڏي، جي ’وفا‘ اُڏيو توکان،
ياد رک پَرَ به ڪو نه ساهيندو.
(1) ورهائيندو.