مٺا! توسان ملڻ مشڪل لڳي ٿو
سمورو شهر ئي قاتل لڳي ٿو.
سندس روئڻ، کلڻ باطل لڳي ٿو،
صفِ اغيار ۾ شامل لڳي ٿو.
اهي جي حُسن کي فاني چون ٿا،
انهن جو نظريو باطل لڳي ٿو!
نه ٿو معراج ماڻي عاشقيءَ جي،
جو عاشق ٿي ڪِري عاقل لڳي ٿو.
توهان جو مون کي سمجهائڻ غلط آ،
ڪڍان ڪيئن دل مان، منهنجي دل لڳي ٿو.
’وفا‘! ڄاڻي خدا، عاشق ۽ شاعر،
ڪڏهن عاقل، ڪڏهن جاهل لڳي ٿو.